اے آر داد: گوں سید ءَ یک ءُ دو گپ۔۔۔۔

گوں سید ءَ  یک ءُ دو گپ۔۔۔۔

نبشتہ کار: اے آر داد

واجہ سید ھاشمی! 

مرچی تئی بوتن روچ انت (برے برے من ھیال کناں بوتن روچ  ءُ  رپتن روچ ءِ  تپاوت دگہ چی بیت بیدے روگ ءُ  آھگ ءَ )۔ دوشیگین انت جیڑگ ءَ  یاں کہ چی نبشتگ بکناں۔( اے مانا ءَ  اناں کہ تئی سر ءَ  چیزے ءِ  نویسگ گران  انت۔ اناں۔ انچو کہ تئی یاتگیری روچ ءَ  کسے ھرچی بہ لوٹ ایت گْوشت کنت یا فیس بک ءَ   تئی یک شئیرے دنت ءُ  وتی لنککاں ھنّی کنت۔  ھمے رنگ ءَ  من ھم چیزے کت کناں۔ ما دراہ روچ ءَ  دارگ نہ لوٹیں ،گوازینگ لوٹیں۔  روچ چوناھا ھم دارگ نہ بیت ۔سید ھاشمی اکیڈمی ءَ  گوں دارگ نہ بیت۔مارا گوں چون بیت ماکہ نہ تئی سیاد ءُ  وارس نہ کس  ءُ  مھرم۔ اے اوں  بزگیں بلوچ ءِ  پہ ترا مھر انت کہ فیس بک ءَ  نند ایت ءُ  ترا یات کنت)۔یک برے دل ءَ  گْوشت تئی ردانک نویسی ءِ ازم ءِ  سر ءَ  نبشتانکے نبشتگ بکناں، پد ءَ  چار ات کہ اے نبشتانک دراج بیت ءُ  فیس بک ءَ  چوناھا ھم دراجیں چیز ءَ  کس نہ وان ایت۔ شرتر نہ انت انچیں بنگپے بہ بیت کہ من ترا یات بکناں۔ چو کہ دومردم دوچار کپ ایت ءُ  کسھے بنگیج بیت۔ باریں اے منی گپ بنت کہ تئی ؟ بلے بزاں گپ انت۔

اولّی گپ ایش انت کہ مروچاں من ءَ  شمے سر ءَ  گپ جنگ ءَ  ترس ایت۔ من ھردیں تئی سر ءَ  گپ جناں یا نبشتانکے نویساں مردم من ءَ  گوادری ، گوش انت۔ من وَ نوں ھیران کتگ۔ من کدی واب ءَ  ھم اے ھیال نہ کرتگ کہ روچے کیت مردم من ءَ  چو گوش انت ،اے آرداد ءَ  چُکے بوتیں آئی ءِ  نام ئےگوادری ایر کتگ۔ زاناں تو گوادر ءِ  شاعر ءُ  ندکارے بیتگ ئے کہ ھر وھد تئی سر ءَ  گپے بیت ءُ  نہ بیت ، ترا گوادر ءِ  بھر ءَ  پتاینت ءُ  ایر کن انت۔

چہ وتیگاں بے اوست  ءُ  چہ درآمداں چہ گِلگ

واریں زندمانی ءِ  زنزروکیں جاراں من

تو منی ھیال ءَ  مُلّا پازل ءَ  ھم گوادری یے سرپد بیتگ  ئے؟۔ جنان ءُ  پروشان ،ھمادور ءَ  (1954) کس نزانت راہ ءُ  کِشک چونیں بیتگ انت ۔ مند ءَ  شتگ ئے داں مُلاّ پازل گوادری ءَ  شوھاز بکن ئے! ۔ تئی زاناں  اےدرائیں کار ءُ  نبیسگ  ، اشانی پُشت ءَ  کَشتگیں رنج  ءُ نادراھی  پہ بلوچ ءُ  بلوچی ءَ  نہ بیتگ انت، کہ تئی سر ءَ  بنگیج بوتگیں  گپاں مردم گوادری ءِ  نام ءَ دینت؟ تو من ءَ  ھمے گپ ءَ  سرپد کن۔ ترا چونیں نسیبے گون بیتگ؟ زندمانی  ءَ  وَ  تئی ھر کس سرپد  انت بلے مَرگ ءَ  پد ھم اے گپسگ ءَ  وکّگ ھلاس نہ بنت۔ اے چونیں کسھے؟۔

ھاری مَلّ اتگ پمنّ  دژمنانی شھماتاں

کہ پہ بے وسی کچّیں پیر بُگاں پتاراں من

(اے شئیر  ءَ  کَے بہ گیشّین ایت۔ ھما کہ ھر روچ گوش انت بلوچی شاعری ، بلوچی شاعری، ءُ  آیانی دپ چنکے آپ دنت۔ دیم ءَ  بہ کنز انت  اد ءَ  دژمنی  ءُ کچیں پیر بُگ، ھاری مَلّگ، اے چی انت ؟ اشی ءَ  بہ گیشّین انت۔ یار بَل ، اے وَ شئیرے نہ انت۔کج انت چوشیں مردے در بئیت ءُ  بگوش ایت  کہ بے کچیں پیر بگ ءِ ، پتار بوگ، ءِ  نزیکی گوں دژمنی ءِ  شھماتاں چی بوت کنت۔ بچار پد ءَ  چو مہ گوش  کہ اے وت ساچیں لبز انت)۔

ھیر گیشیں گپ نہ کناں کہ تو وت گوشتگ۔

 بزاں زانگ ءُ  سما ءَ  وتی سرمھار سستگ

کہ گھیں سراں نہ براہ ایت رگانی ٹنگرینگ

شگر بوت کہ تو وتی زند ءَ  وتی بازیں کتابے چاپ ءُ  شنگ کت ،رند ءَ  کس  ءَ نزانت کہ باریں کدی، چون ءُ  چہ رنگ ءَ  چاپ بوتین انت۔ اے وڑیں گپے تو سید نمدی ءِ  تہ ءَ  جتگ کہ من وتی زند ءَ وتی کاراں کنگ لوٹاں کَے زانت باند ءَ   اے کتاب چون بنت۔

دومی تو اے گپ ءَ  ھم گّل بیتگ ئے کہ تئی مرگ ءَ  پد بلوچ تئی درد ءَ  سرپد بیت ءُ  تئی لچھاں سر ءُ  چمان کنت۔ بیچارگ! ما پیسر ءَ  ھمے سرپد بوتگیں کہ سید ھاشمی اکیڈمی ءَ  جاگہ نیست ،پمیشکا گوں اشاں کراچی  ءَ  کار بیگ  ءَ  نہ انت۔ ترا واجہ   دگہ زمین ءُ  جاگہ! تو وَ گوشتگ پمن ھر زمین بے مٹ ءُ  مِلک۔تو دگہ کلات ءُ  ماڑی یے ءِ  تہ ءَ  نہ نشتگ ءُ  سید گنج ءِ  کار نہ کتگ انت۔ تیوگیں زند ھمے نادراہ جاہ  ءَ نشتگ ءُ  اے کار تو کتگ انت۔ کراچی ءِ  اکیڈمی  ءِ  سنگتاں گوادر ءَ  جاگھے دیگ بوت۔ بیا انت کار بکن انت۔ بلے کج انت ۔تو کمیں بیا ھمے زنگی ایں کبل ءَ  بچار چو کلندر ءِ  جنڈی ءَ  بے گوات ءَ  چنڈگ ءَ  انت۔

گوادر ءَ  وَ راست انت اکیڈمی ءَ  جاگہ نیست ات بلے نوں وَ گوادر ءَ  تئی نام ءَ  اکیڈمی یے ھست۔ھو چارپادگو ءِ  نزیک ءَ  انت۔ دگہ ھچ نیست ، بس کبلے دپ ءَ  ، ءُ  ھمک رھگوزی ءَ  گوں اے گِلّہ  ءَ  کنت۔

رھدربر نہ گند انت جوانیں

رمب اش بے سر ءُ  ساھار انت

بیا ترا گوادر ءَ  ھمے اکیڈمی ءِ  کسّہ  ءَ  کناں۔ ماجد سھرابی ،تو ایشی ءَ  نزان ئے ۔ اے عبدالقادر سھرابی ءِ  بچ انت۔وھدے شھرداری ءِ  کارمستر بوت ، چو کہ منی دلی دوست ءُ  سنگت انت۔ ما وَ پیسر ءَ  جیڑ اتگ ات کہ گوادر ءَ  پہ سید ھاشمی ءَ  چیزے کنگی انت داں لبزانکی چست  ءُ  ایر بہ مان انت کہ یک روچے علی عیسی ءَ  من ءَ  فون کت کہ تو ماجد سھرابی ءَ  بگوش ایت اکیڈمی ءَ  جاگہ یے دنت ما ھمود ءَ  کائیں وتی کاراں  گیگ ءُ  گور کنیں ، اد ءَ  کراچی ءَ  ھچ وڑ نیست۔ما وَ چوناھا ھمیشی ءَ  لوٹگ ءَ  اتیں ۔گوادر شھرداری (بلدیہ) ءِ  کارگس ءَ  2 جنوری 2007  ءَ  ما اے درگت ءَ  دیوانے کت۔ درائیں سرپدیں مردم ساڑی ات انت۔ 

واجہ سید ! بہ بکش من چہ وتی نیمگ ءَ  گیش ءُ  پِر کنگ ءَ  نیاں  چہ ترا ءُ  چہ استاد سبا ءَ  من اے چیز دربرتگ کہ کجام رنگیں دیوانے، چیزے بیت ، نبشتگیں رنگ ءَ آئی ءِ  نشان ءُ  امزائے ایر بہ بیت ۔ اے کاگد دنیگا گوں من ایر انت ۔گوادر ءِ  کسترپادیں شاعر ءُ  ندکاراں ابید کماشاں ھم بھر زرتگ ات کہ چہ اشاں امام بکش امام، علی عیسی، حسن علی سہیل، اسحاق بلوچ ھم نشتگ ات انت۔ 

اکیڈمی ءَ  جاگہ وَ رست بلے سید ءِ  رودپتر ءُ  ونتگیں کتاب کس نہ زانت کجا بوت انت۔ یکے  ءَ  وَ کندان ، کندان ءَ  من ءَ  گْوشت من سید ءِ  ونتگیں فارسی زبان ءِ  شاعری ءِ  کتابے پلاں کتاب جاہ ءَ  داتگ۔ اڑے تو اینچو نزان ئے سید ءَ  وت ءَ  کتاب جاھے ھست ،اے ھمود ءَ ایر بیت۔ من کہ تئی رودپتر لوٹ اتگ ات انت کہ سید ءِ  سر ءَ  کارے کنگ ءَ  یاں من ءَ   نہ داتگ انت اش ،بلے پلاں  مردم پھر بند ایت   ءُ   گوش ایت۔ " اے ظہور شاہ ءِ  ڈائری چون وش انت"۔ داں ھما انت کرونا ءِ  ھوپ کپتگ ، ھما انت اکیڈمی ءِ  سنگتانی جان چٹّ اتگ  کہ مردم دگہ دیوانے  ءِ  کنگ ءِ  ھزاب ءَ  رکّ اتگ انت۔ نوں وَ بل کہ مرچی رمزان انت ءُ  باند ءَ  ائید ،نوں وَ ھمے گوش انت کہ سید ءِ  بوتن روچ ءَ  ائید کپتگ ۔ اناں واجہ چو نہ انت ۔ ھژدری نہ انت کہ تئی روچ ایوک تئی بوتن روچ ءَ  دارگ بہ بیت۔اگاں اشاں ترا گوں دوستی یے ھست ائید  ءَ پد ھم اے ترا یات کت کن انت۔ چار پیریں مردم ءِ  گرگ  ءُ   آرگ تئی سر ءَ  گپ ءَ  پرمایگ زاناں کجا گرانیں کارے۔ پد ءَ  واجہ ھمے پیریں مردم دیوان ءَ  تئی ساڑا  ءَ  کن انت بلے ھمے کہ پشُت ءَ  پِر کن انت۔ مردم گوشاں بہ گپت ءُ  بہ تچ ایت۔ من اے نزیک ءَ  دیستگ انت۔ نزاناں اے راجی تبے کہ انسانی۔ من یک روچے سنگتے ءَ  گوشت کہ تو باند ءَ  گوادر ءَ  سید ءِ  زبان زانتی ءِ  سر ءَ  دیوانے بکن ۔ ھما کہ مرچی سید ءِ  منْوگر نہ انت باند ءَ  کاینت ءُ  سید ءِ  ھما توسیپ  ءَ  کن انت کہ مردم ھیران بیت کہ مئے نگد ءُ  ایراد مھکم ءُ  منتکی نہ انت۔ اے وَ شھر ءُ  مردمانی گندگ ءَ  گوں بدل بنت۔

(واجہ سید من ترا   پسر ءَ گوشتگ ات کہ اے بے رد ءُ  بندیں نمدی چو کولاج ءِ تکنیک ءَ  بیت  ) ھمے پیریں مردمانی کہ تئی  سر ءَ  گپ جن انت۔من ءَ  ظفرعلی ظفر یات کیت۔ بیا ترا کندگی گپے گْوشاں۔ بزاں یک رندے گوادر ءَ  اکیڈمی ءِ  نیمگ ءَ  دیوانے بیت ظفر لوٹائینگ نہ بیت۔ظفر من ءَ  فون کنت۔ " یار داد! اشاں من کہ سید ءِ  نزیکیں مردم بیتگا ں من  ءَ  نہ لوٹائینتگ من باند ءَ  روتاک ءَ  بیانے دیاں کہ سید ھاشمی 21اپریل1926 ءَ  ودی نہ بیتگ ۔پرچا کہ بلوچی لبزانک چہ منی ھمے گلگدار ءَ  سھیگ بیتگ کہ سید کدی پیداک بیتگ"۔ من کندات  کہ واجہ چو مکن۔ھر دیوان ءَ  ھر کس گون نہ بیت ترا دگہ رندے لوٹائین انت ۔

تو وَ چوناھا ھم زانتگ پمیشکا تو وتی بازیں کتابے وتی زند ءَ  چاپ ءُ  شنگ کتگ ات اگاں ترا زر بوتیں تو " دلدوستیں لچہ کاری"  ءُ   " اوستا" ءِ  رجانک کتگیں در ءُ  باب ھم چاپ کتگ ات انت۔ زی کار ھست ات زّر نیست ات۔ مرچی زرّ ھست کار نیست۔ میر ءَ  شاباش انت تئی کتابانی زّر ھمائی ءَ  داتگ انت  باند ءَ  اوں کسے سید ءِ  سر ءَ  دیوانے بکنت اے مرد پہ تئی نام ءَ  کُمّک ءَ  ساڑی انت۔ نوں بلے مردم نیست۔

باریں واجہ! اے کلمپوگانی سر پہ سر نادینگ شک ءُ  پالے یا دگہ متھے۔اے کہ تو وتی اے شئیر ءِ  تہ ءَ  گوشتگ۔

تا مروچی دل پیشی رھبند ءَ 

سرپہ سر نادین ایت کلمپوگاں

اے کلمپوگانی سرپہ سر نادینگ  ءِ  گوناب سازی ءُ  مانا چی انت۔ تو نہ گوشتگ ات چو غالب ءَ  وتی شئیرانی گیشوار ءَ  کتابے بہ نبشتگ بکناں۔

چو مہ بیت باند ءَ  یکے پاد بئیت ءُ  بگوش ایت کلمپوگ ءِ  سرپہ سر کنگ رد انت۔

نہ واجہ کندگی گپے نہ انت۔ زی ورناھے ءَ " نازک"  ءِ  سر ءَ  نبشتانکے نبشتگ ات کہ " ھوٹل ءِ  سر ءَ  نندگ" رد انت،" گوات ءِ  پِر کنگ" رد انت  تو وت ءَ  بلائیں زبان زانتے کتگ بیا مروچی مردم تئی ردیاں کشّگ انت۔ اشکنگ ءَ  ئے؟ یا واب کپت ئے؟۔

گپ کن من واب نیاں ترا گوشدارگ ءَ  یاں۔

بے میارئے چہ ھون ءِ  ھوشام ءَ 

سرجمیں زندمانی اِت پاک انت

سستگ اوتاگ اوست ءُ  امیت ءِ 

انگت پمن کسے ھدوناک انت

اناں واجہ چو نہ انت نوں کس پہ ترا ھدوناک نہ انت

 وشدلیں باریگ دیر انت ھانل ءَ  گوں وتی پاداں برت انت۔ نی لاگریں امیتے ھم دارگ نہ بیت۔ 

من گوشتگ زاناں کولء پلانی ئیگ  ءَ  من اشتاپ کناں ،مرچاں گْوش ئے دراہ اشتاپی انت۔ اگاں سید ھاشمی گوات ءِ  گیش  ءُ  ترند بُوّگ ءَ  ، پِر کنگ ءَ  نہ زانت گڑا انور شاہ قطانی میاریگ انت کہ سید ءَ  مزنیں زبان زانتے سرپد بیتگ۔

ھو من ترا انور شاہ  ءِ نبشتانکے  ءَ  گپ ءَ  یاں۔من ھیال کناں ترا زند ءَ  ھر کس ءَ  تّر اتگ ءُ  چکاس اتگ کہ واجہ باریں پلاں لبز ءِ  مانا ءَ  زانت۔  بیا انور شاہ ءِ  ھمے گپاں وانیں۔ " یک رندے من کریم دشتی ءِ  ھمرائی ءَ  کراچی ءَ  شتیں ۔اے وھد ءَ  آئی ءَ  کلری ءَ  سانگے کتگ ات گڑا ما سہ لبز ٹھینت کہ آ ایش ات انت۔ "،کنز یلیک" ، " کٹنب" ، " ھتہلی"  ، وھدے کہ ما اے جست کت انت آئی ءَ  ھما دمان ءَ  اے گشت انت گڑا ما ھیران بوتیں ،نوں مارا بھیسہ بوت کہ سید واقعی زبان زانتے ات، کواسے ات۔ " (سید  ءِ یاتانی عکسے ۔بلوچی زند مارچ 2002)۔

ھمد ءَ  کہ من رستاں گْوشے سید ءَ  کند ات  ءُ  گْوشت ئے " باریں اے گپے ھم نبشتگ کہ سید ءَ  مارا لبزے جست کتگ ات مادوئیناں نہ زانتگ"۔

واجہ سید ترا ھمے لبزانی مانا ءِ  چکاس ءَ  چنت رند ءَ  دَور دیگ بیتگ۔ دو ماہ پیش کہ من گوادر ءَ  اتاں ۔من ءُ  شبیر شاکر ءَ  نورمحسن ءَ  وتی گور ءَ  لوٹ ات ۔ دیوان روان ،روان ءَ  گپ اتک ءُ  ترا رست گڑا نور گوش ایت ،بشیر بیدار ءَ  من ءَ  گوشگ کہ شال ءَ  لچہ کاری دیوانے ءَ  سید کہ وتی اے شئیر ءَ  وان ایت۔

نھنگیں درد من ءَ  پیچ انت ،درداں من پیچاں، گڑا ما سنگت دراہ کنداں کہ اے " اگریچ " چونیں وتساچے لبزے واجہ ءَ  جوڑ کتگ۔

نہ کنت مرگ ءِ  شلیں ھور ترونگلینت من ءَ 

کہ زند ءِ  کورم ءِ  آس ءِ  کریچ ءُ  اگریچاں

بیدار گوش ایت سنگتاں من ءَ  دیم ءَ  داتگ ات کہ لچہ کاری دیوان کٹ ایت تو سید ءَ  مانترین ءُ  جست بکن کہ اے کریچ ءُ  اگریچ، چی بلاھے۔ بشیر گوش ایت واجہ سید ءَ  من ءَ  سر تاپاد ءَ  چار اتگ ءُ  گوشتگ من پلاں ھوٹل ءَ  داتشتگ تو بیگاہ ءَ  ھمود ءَ  بیا  ۔بلے بیدار  نہ روت۔ داں دورے گوز ایت  ءُ  آئی ءِ  سر مچات ءَ  کپ ایت۔ ساربانی مردے دومی  ءَ  جست کنت کہ شما ھور ءَ  اکریچ ءُ  اگریچ کت۔ گڑا بیدار ھمد ءَ  چست بیت کہ اے لبز گوشگ بیت؟ ۔ نی یات کنت کہ من سید ءَ  گوں انچو جست کتگ ات گوشے اے آئی ءِ   وت ساچیں لبزے بہ بیت  ءُ  مادرائیں سنگتاں کند اتگ ات۔

نی کہ کسے " ھوٹل ءِ  سر ءَ  نندگ ءُ  " گْوات ءَ  پِر کنگ"   ءِ سر ءَ  ترا میاریگ کنت ،میاریگ نہ بیت۔زمانگے بے جست ءُ  زانگ ءَ  انچو کنان ءُ  پیداک انت۔

کمیں انگت گپ جناں بلے سھتے اوسپان کنگ لوٹاں ۔ تئی دستونک  ءِ  بن رھبند بلوچی ءِ  کلاسیکی شئیر ءِ  ازم ءَ  گوں بندوک انت۔ اے دور ءَ  ترا جوانیں وانوک نیست،پرچا کہ تئی لبز گنج ءِ  کہ ربیت ءُ  ربیدگ انت، اے دور ءَ  بیدے چندیں کوھنیں مردماں ، اے دگہ مشکل انت سرپد بہ بنت

 

ھانل ءِ  شار ءِ  گِر پد انت جزماں

اے گرانڑانی کلکشانیں راہ۔

اے چونیں تو کمال ءِ  شئیرے گوشتگ ۔ دریگتیں اےدور ءِ  وانوک ءَ  اشکنگ ءِ  بدل ءَ  تچک ءَ  تئی کتاب ونتین انت۔

اے کئی شبدوار اِنت  بے وانکیں

آکئی کُلّ  ءُ  زیمریں آواز۔۔۔!

منی اے نمدی ءِ  گپاں چو تئی"میر گند" ءَ  کسھی رد ءُ  بند نیست۔ گپے اد ءَ  ، ءُ  گپے اود ءَ  چست بیت ءُ  دیم ءَ  کیت۔ تو واجہ زاناں کدی گوشتگ " میر گند" منی آزمانکانی کتابے؟۔ تو ایشی ءَ  ایوک ماں بلوچی ءَ  رم ءِ  یکشلیں کتابے سرپد بیتگ ئے۔ تئی جھد ھمے بیتگ کہ بلوچی ءَ  رم ءِ  کتابے بہ بیت۔ تو اگاں ایشی ءَ  آزمانکانی کتابے سرپد بوتین ئے گڑا پرچا " گاریں کلدار " ایشی ءِ  تہ ءَ  مان نہ کت۔ گاریں کلدار تو زانتگ کہ آزمانکے ءُ  میر گند رم ءِ  دگہ زات ءُ  تھرے ءِ  کتاب انت۔ تو سدیک آزات ءَ  وتی نمدی ءَ  نبشتگ

" من یک وانگی یے دیر انت سرجم کرتگ کہ آئی ءِ  نام " میر گند" انت۔ اے " لوٹگ" ھم ھما وانگی ءِ  یک درے"۔ (سید نمدی تاکدیم 288)۔

میر گند ءَ  سید آزمانکی کتابے سرپد نہ بیت۔ تئی اے کتاب ءِ  سر ءَ   دہ سال پیش  منی نبشتانکے چاپ  ءُ  شنگ بیتگ کہ میر گند یک گدارکے۔ دگہ کس ءَ  اے کتاب ءِ  سر ءَ  گپ نہ جتگ ۔نوزد ءُ  سد ءُ  ھپتاد ءُ  یک ءَ ، بیگل ءَ  نبشتانکے نبشتگ ات کہ" ایشی ءِ  تہ ءَ ھرچ نبشتانکے کہ نزآرگ بوتہ آ واقعاتی ءُ  پد ما پدی اتبار ءَ  ھمگرنچ ءُ  ھمسنگ نہ انت۔ انچو مالوم  بیت کہ واجہ ھاشمی ءَ  اے نبشتانک وہد پہ وہد، برے چاگرد ءِ  تاڑ  ءُ  تیلانکاں ،برے ہمدل ءُ  ھمستکیں دزبرادرانی بے کماری ءَ ، برے برے چہ وتن  ءَ  دوری  ءِ  احساس، برے برے راج ءِ  ناتپاکی، ھمیشانی کسہ انت"۔ (زمانہ نومبر 1971)۔

چندیں روچ ساری ندکارے ءَ  میرگند ءِ  سر ءَ  نبشتانکے نبشتگ ءُ  بیگ ءِ  ھمے گپ جتگ انت۔ نی تو من ءَ  بگوش دنیا ءِ  کجام فکشن ءُ  کسّہ انت کہ اود ءَ  ندکار ءِ  زند ءُ  چاگرد ءِ  تجربت گون نہ بنت؟۔ مردم کجام گپ ءَ  بہ کنت۔ دریگتیں اشاں خالد جاوید ءِ  " ارسلان و بہزاد" ونتیں، زانتگ ات کہ ھمسنگی ءُ  ھمگرنچی چی گوش انت ءُ  چی ءَ  نہ گوش انت!۔

اے اوں گنج انت کہ تئی 1969 ءِ  میر گند،  ءَ  مرچی وانگ ءَ  انت، اَنچو ھمے رنگ ءَ  " تئی سیاھگ ءِ  راست نبیسگ" انت اے ھم نوں مردماں دیستگ۔اینچو ساری زاناں اے کتاب چاپ ءُ  شنگ بیتگ انت گڑا رمیزاں ونتگ ءُ  وارتگ انت۔ تو ھم سار نہ بوتگ ئے ھر کس ءَ   کتاب بستگ ءُ  دیم داتگ کہ بلوچی ءَ  وان ات۔ اناں منی واجہ اشاں اگاں کدی ترا کتابانی زر دیم داتگ انت گڑا کتاب وتی دکان ءُ  امبارانی تہ ءَ  چگل داتگ انت  ۔اے وت دراجیں کھسے انی کنگ بہ بیت۔

ھمے رنگ ءَ  زیکی یکے " نازک"  ءِ  سر ءَ  گپ ءَ  ات کہ اے گدار ءِ  تہ ءَ  ، زمان، اوشتاتگ۔ نی من چے بگوشاں اے گپ (ماھتاک آساپ ،نومبر،1992)  کریم باشندہ ءَ  وتی گلگدارے  ءِ  تہ ءَ  جتگ ات کہ نازک،  ءِ  زمان ، اوشتاتگ۔پد ءَ  ھمے گپ ءَ  ڈاکٹر عبدالصبور ءَ  وتی کتاب ءِ  تہ ءَ  نازک ءِ  بارو ءَ  جتگ ات۔ نوں اے ورنا ءَ  باریں چنچو سال ءَ  پد اے گپ ءَ  را نوک کتگ ۔من ءَ  یات بیت کہ مئے یونی  ءَ  شھزانتی ءِ  استادے واجہ حامد ھست ات ،یک روچے من ءَ  گْوشت ئے " داد شمے ورنا ،زمان، ٹائم  ءَ  گوش انت۔ من کندان ءَ  پسو دات کہ واجہ " ولعصر" باریں کجام زمان ءِ  تہ ءَ  انت"۔ 

دریگتیں مئے وانوکاں فاروقی ءِ  گدار" قبض زمان" ونتیں اشاں شر زانتگ ات کہ گدار ءِ  تہ ءَ  زمان چی ءَ  گوش انت۔

فکشن زبان  ءِ  ازم انت ۔فلابیر ءِ  " مادام بواری"  ءَ  پمیشکا دوست کنگ بیت کہ سرجمیں فرانیسی گدار ءِ  تہ ءَ  اے رنگیں ردانک نویسی ءِ ربیت چد ءُ  پیسر گندگ نہ بیتگ۔

وانوکاں ھما دور ءِ  ھساب  ءَ  ایوک تئی ردانک نویسی دیم ءَ  کرتیں گڑا آیاں زانتگ ات کہ سید ھاشمی ءَ  بلوچی ءَ  کسھی ردانک ءِ  درانگازی ءَ  بلوچی ءَ  اسّلیں رنگ ءُ  دروشمے آورتگ۔ کہ چد ءُ  پیش نبشتانک بیت کہ آزمانک ،بلوچی اَنچو درآمد انت کس نہ زانت کجام زبان ءِ  نبشتگیں چیزے ءَ  وانگ ءَ  انت۔

واجہ سید!  اشاں انگت تئی 1993 ءِ  سید نمدی نہ ونتگ۔ اے کجا زان انت بلوچی ءَ  زی اگاں اے کتاب مہ بوتیں مرچی بلوچی  ءِ  ردانک ءِ  زبان چو نہ بوتگ ات، بلکیں ھما بوتگ ات کہ عبدالخالق آفاقی ءُ  ماسٹر محمد حسین  ءَ  گون ات۔

نی نیمون کن انت سید ءِ  کتاب نہ رس انت۔ کتاب چون نہ رس انت ۔ گوں اشک ءِ  بانزلاں درکپ ءَ  ملیر ءَ  بہ نند  بچار سبا  ءَ  سید ھاشمی ءِ  چی ، چی ،نہ چتگ ءُ  ایر نہ کتگ۔

واجہ سید گپ باز انت۔ دل گوش ایت مرچی ترا گوں اے روچ آسر بہ بیت بلے شپ نزیک انت ءُ  دیم ءَ  ائید انت۔

 من کہ لوٹ ات اے نمدی ءَ  آسر بکناں کہ کسے ءِ  توار منی گْوشاں کپت کہ اے رندی مارا ائید ءَ  موہ نہ دات ما سید ءِ  روچ ءَ  بداریں۔گوشے سید ءِ  جند ءَ  پسو دات کہ " زاناں ھژدری انت ھما روچ ءَ  کسے ودی بیت ،ھماروچ ءَ  آئی ءِ  روچ دارگ بہ بیت۔ ائید ءَ  پد ھم منی روچ دارگ بیت کنت۔"

بہ بکش واجہ ترا دل سیاہ کتگ۔ ترا اوں بلے باز شاباش انت تو وتی شریں دستونک ءُ  آزمانک نبشتگ ءُ  دگرانی نام ءَ  چاپ ءُ  شنگ کتگ انت۔چہ اشاں یک ءُ  دو ءَ  من زاناں اے جْوانی ءَ  بلوچی نبشتگ ھم کت نہ کن انت۔

پدی نیمگ ءَ  بس اے شئیر ءِ  توار پیداک ات۔

نوکیں ورنا  گِھیں  تیلاں گوں، تئی

زند ءِ  ماھور ءِ  نئیگ ءَ   ءُ  تزر انت

21اپریل 2023۔