کتاب منی زندگی انت
جمیل مھراب
زندگی کجام داب ءَ پند بُرّان ءُ سپر کنان بہ بیت ، مرگ آئی ءِ ھمگام ءُ ھمراہ انت۔ زندگی بنی آدم ءِ مستریں ھستی انت ءُ مرگ ھمے ھستی ءِ رند پداں انت کہ کجام وھد ءُ پاسے ءَ ،آئی ءَ پہ ھر وھد ءَ آسر بکنت۔ باز براں کہ من کسہے وانگ ءَ باں گڑا من ءَ زندگی ءِ ردوم ءُ آسر گندگ ءَ کاہاں بلے "آئی ایم فارسٹر" گشیت کہ کسہ ساچ زندگی ءَ بیان وَ کنت بلے آ بنی آدم ءِ پیداک بیگ ءُ مرگ ءَ جوانی ءَ درنگاز کت نہ کنت۔ پرچا کہ انسان وھدے ودی بیت گڑا آ ھوش ءُ سار ءَ نہ انت ءُ پد ءَ کہ مرگ آئی ءِ زندمان ءَ آسر کنت اوں زانگ نہ بیت کہ انسان کجام جاور هلانی تہ ءَ بیت۔ بلے مردم کہ کسان انت مرگ ءِ هچ ھیال ءَ نہ انت بلے انچو کہ وھد گوزان ءُ مردم مستر بیان بیت تہ پورہ مرگ ھمک ساھت بنی آدم ءِ پشت ءَ سراپ کنان انت۔
من ءَ برے برے وسر ءَ گمان بیت کہ من کجام اوں وھد ءَ مرت کناں ،پد ءَ من ءَ مرگ ءِ جتائیں رنگ ءُ دروشم اوں دیم ءَ کاہاں۔ بلے گیشتر وھد ءَ کہ من ساہ کشاں گڑا کم مرگ ءَ یات کناں۔ من ءَ چُناھا مرگ دوست اوں بیتگ بلے ھما انت کہ گوں کتاباں مھر کتگ گڑا دل نہ گیشت کہ بہ مراں پرچا من وتی زندگی ءِ تہ ءَ بازیں کتابے وانگ لوٹاں ءُ لھتے چیز نبشتہ کنگ لوٹاں ۔ من وتی چاگرد ءِ تہ ءَ لبزانک ءِ جتائیں سر ءُ پراں کہ گنداں سک دل وش بیت بلے پد ءَ مردمانی اے نیمون دیم ءَ کاہاں کہ شائر ءُ لبزانت ما بیئگ لوٹیں بلے پہ وانگ ءَ وھد نیست گڑا من سک بژنیگ باں۔ من ءَ چُناھا راستی ءَ دو وھد ءَ مرگ سک توریت ۔ یکے ھمے وھد ءَ کہ من امارات ءَ دو سال سرجم کنگ ءَ رند بالی گراب ءَ بہ باں ءُ وتی ملک ءَ روگ ءَ بہ باں ، من ھر وھد ءَ کہ درملک ءَ آھگ ءَ باں ، مرگ ءِ ھچ ھیال ءَ نیاں بلے وھدے کہ ملک ءَ روگ ءَ باں اے ھیال الم کیت ، ءُ اے سھت ءَ مرگ سک گران بیت ،ھاس ھما وھد ءَ یکے ، یا لھتے مردم دو سال ءَ رند تئی ودار ءَ انت ،اے منی نز ءَ یک بنی آدمے ءِ گرانتریں مرگے بیت۔ بلے هما وهد ءَ کہ منی مات بیران بیتگ ات ءُ من ملک ءَ روگ ءَ اتاں گڑا کراچی ءِ آئرپورٹ ءِ جھل بوگ ءِ وھد ءَ بالی گراب ھور ءَ گپت دراھیں مردم پریات ءُ ھدا ءِ یات کنگ ءَ لگ اتاں بلے من وسر ءَ بچکند ات، پرچا ھمے وھد ءَ من وتی دل ءَ جیڑ ات ، زندگی ءِ تچ ءُ تاک ءُ سر ءُ پراں اگاں ھمد ءَ آسر بیگ انت گڑا گریوگ ءُ پریات ءَ پائدہ نیست-
بلے منی بچکند ءِ پشت ءَ اے راز اوں چیر ات کہ ھمائی ءَ کہ اے دنیا ءَ من ءَ درستاں گیشتر دوست ات رپتگ ات، بیت کن من لاشعور ءَ گوں ھمائی ءِ کر ءَ روگ لوٹ ات، دومی چیز کہ من ءَ مدام مرگ ءِ ترانگ ءَ گیجیت۔
گڑا آ کتاب انت کہ وھدے منی کر ءَ کتاب باز بنت گڑا من مدام گمان کناں کہ کتاب باز پش کپتگ مردم پیسر ءَ مہ مریت شریں !!! کتاب انچو کہ کم تران بنت منی ھیال مرگ ءَ چہ دور روان بیت۔ مرگ بلے ھما راستی انت یک روچے الم کیت دراھیں بنی آدمانی زہن ءَ لھتے کار انت کہ آ چہ مرگ ءَ پیش آیاں کنگ لوٹاں، بلے وھدے کہ من وتی زندگی ءَ آسر کناں گڑا منی ھما پش کپتگیں کتاب کہ من نہ ونتگ انت آیاں الم ھساب بہ کن ات گڑا رند ءَ شمئے واستا اے گشگ ارزان بیت کہ منی مرگ چنچک گران ءُ چنچک ارزان بیتگ۔
No comments:
Post a Comment