میریں بلوچ! وھد ءِ وتی تبے
رگام بلوچ
 |
@SalaamEllahi |
اے گپ وَ پکّاهیں هبرے کہ ابید چہ نوکیں پِگر ءَ کس دیمروی کُت نہ کنت ۔۔۔۔ اسلا نوکیں پِگر ءَ چہ مُراد ھما پِگر کہ ترا سوبمندیں راجانی سرپ ءَ بیاریت ۔۔۔۔۔ گُڑا مئے مردُم اے گپ ءَ سرپد چیا نہ بنت؟ ۔۔۔۔۔ آ پرچا وت ءَ رَد دیئگ ءَ اَنت؟
منی اَگل ءَ چہ ڈنّ اِنت۔
داں سر چِست کُتگ اَت مزهب، وراستی پِگر ، مستِر ءُ کستِر، ریّا ءُ رُوّ ءُ مردُم گِری ءِ سیمسراں چہ زندگ بوهگ ءِ جُهد ءُ دگہ بازیں انچیں چیزّانی تہا سپر کنان ءُ اے جاگہ ءَ سر اَنت کہ کاپی ءُ کلم آں کار بندگ ءَ یاں۔
برے برے انچوش گُمان بیت کہ ما وتی زندگی آں سک کُهنّیں داب آں گوازینگ ءَ اِنت.... برے برے گُمان بیت کہ مئے چاگرد ءَ نوکیں پِگر بھ سپر کُت نہ کنت ، اِدا مردُم بس پہ دپ نوک زندگ بوهگ لوٹنت بلے هردے کہ پِت ءُ پیرُکی پگر یا گُشتگیں گپّ یے بیهال بوهگ یا کہ کِمار نہ کنگ ءِ جُهد یے کناں پورا کُپرے کنگ ءَ اَنت ءُ دیمے سهت ءَ پد کِنز اَنت.
سکّیں دلجنیں مردُماں مئے۔۔۔۔ درُستیں چیزاں یل کن ادا هیال کن کہ ما چونیں امانتداریں مردُمیں کہ مئے کِرّا کُهنیں ربیدگی ازبابانی همراهی ءَ کُهنّیں پِگر هم هست اَنت ءُ همے پِگرانی سرا ما بیست ءُ یکُّمی کرن ءَ زندگ بوهگ ءِ جُهد ءُ سوبمند بوهگ ءِ اُمیت ءَ اِنت___ بلے ____زندگ نہ ایں ءُ ناکہ تنیگہ سوبمند۔
هردے کہ کس یے ءَ اے پِگر رد سما بوهگ ءَ بنت ءُ اناگہ ءَ جیڑیت کہ " یار اے وڑ چوں بوت کنت کہ سے سد سال کُهنّیں پِگر مرچیگیں دہر ءَ بِہ ٹہیت گوں، بلے پدا وت ءَ رد دنت ءُ لاشعور ءِ تہا اے گپّ ءَ جنت، " کُهنیں مردُماں گُشتگ مردم پہ اُمیت زندگ اِنت۔"
اے گپ ءَ رند آسِتک بیت کہ پیریں مردُم واکی بلاه بوتگ انت کی منی دل ءَ چہ وتسرا آیانی گُشتگیں گپّ یے در اتک آلانکہ من نہ لوٹ اِت هم ءُ مرد آ روچ ءَ رند اے گوْ ءَ هوں نہ وارت کہ دگہ پیرینی ءِ پِگر ءَ چہ گیشتر وتی ءَ ارزشت بہ دنت۔
منی اے گّپاں چہ نو اے مہ جیڑ اِت کہ من مئے پیر ءُ کماشاں رَد کنگ ءَ یاں یا ربیدگ ءَ رَد کنگ ءَ یاں من بس همے گُشگ ءَ یاں کہ وهد وتی تب ءَ اِنت ءُ وهد ءِ کہ همراه بوهگ لوٹئے، سوبمندی لوٹئے گُڑا وهد ءِ تب ءَ زندگ بوهگی اِنت، وتی ھستی، وتی پِگر کارمرز کنگی اِنت۔
چونائیگہ ما وهد ءَ چہ تهنّا پِگرءَ توک کنگ ءَ اِنت___ پیرُک وتی چُک ءِ سرا وتی پِگر ءَ توک کنگ ءَ اِنت ءُ( چُک) بِزاں کہ پِت وتی چُکانی، مرد وتی جنین ءِ ءُ جنین وتی جنین چُک آنی۔ ما نوکیں پِگراں جهل جنگ ءَ ایں ءُ کُهنینانی تب ءَ زندگ بوهگ ءَ ایں کہ نہ بوتگیں گپ یے، هروهد کسانیں گونڈو یے چہ مسترین یے ءَ جُستے کنت کہ "واجہ پِلاں کار چے پیم بیت؟ "
واجہ پدا ڈارِک سوج دنت اش ، اے گپءَ ھچبر نہ گُشیت کہ " تئی هیال ءَ چے پیم بیت؟ " واجہ آ گونڈو ءَ اے گپ ءَ ھچبر نہ گُشیت کہ " وت بہ جیڑ باریں تئی هیالا اے کار چتور بیت " ھچبر نہ گُشیت کہ " تو وت یک سوچے ءِ واهُند ئے " ءُ وهدے همے گونڈو مزن بیت آ هم چوں دِگرانی وڑا وراستی سوچ ءُ پِگرے ءِ واهُند بیت ءُ آ هم هما کارا کنت کہ آهی ءِ گوما کنگ بوتگ انت۔
اے کِسّہ چہ کدیم آں رواج گپتگ اَنت ءُ انگت ءَ همے وڑا روَگ ءَ انت۔
مذهب، ربیدگ، اِکلاک ءُ دگے انچیں هزاراں پوتینک مستریناں مئے کوپگ ءَ داتگ اَنت ءُ تاچینتگ اِت کہ برو اِت اے بار ءَ چہ وت ءَ کم اگل تر ءُ کسترینی ءِ کوپگ بدئے اِت ءُ اے بار ءَ نسل در نسل تالان بہ کن اِت۔
مستریں هیرانی ءِ گپ اش انت کہ مئے مردُم انگت ترکّی لوٹ اَنت، سوبمندی لوٹ اَنت آلانکہ سوبمندی ءُ ترّکی وهد ءِ تب ءَ کارکنوکیں پِگر لوٹ اَنت۔
ساچشتکاری چاگرد آں نوکیں باندات بکشیت ءُ ساچشتکاری چہ وتی ھستی ءِ کار بندگ ءُ وتی پگر ءِ کارمرز کنگ ءَ چہ بیت ءُ مئے پِگر کارمرز نہ بیتگ اَنت، مئے هستی کار بندگ نہ بوتگ اَنت ءُ وهد گوا اِنت کہ چیزّے کہ کارمرز کنگ مہ بیت آ زنگ بیت ءُ بے کار بیت۔
لوگ ءِ واجہ مردین اِنت، مردین چہ جنین آں بالاتر اِنت، مردین کنت هرچی بہ کنت جنین بس لوگ ءَ بہ نندیت ءُ چُک بہ رودینیت، لوگ ءِ اِزت تهنّا مردین اِنت بلے بنّامی چہ جنین آں بیت پمیشکہ آیاں لوگ ءَ نادین، وانگ ءَ مہ دئے کہ بوت کنت آشکی کنت، لوگ ءِ نام ءَ بنّام کنت بلے همے لوگ ءِ مردین چُک بازار ءَ چے کنگ ءَ اِنت کسّ ءَ سُّدے هوں پِرنیست ____ آهی ءَ چہ زانا لوگ بنّام نہ بنت؟
اے پیمیں چاگرد آں جهالت ودی بیت پَلگاریں پِگر اِنّاں ءُ اے جهالت ابید چہ زوالی هچ نیاریت_
وهد گوا انت کہ چاگرد آنی دیما بروک آهی ترّکی دیئوک مردین ءُ جنین دوهین انت___ بلے اے پیمیں چاگرد کُجا دیمروی کن اَنت کہ اِدا مردین ءُ جنین دوهینانی پِگر گلام انت، دوهیناں وراستی بار کوپگ ءَ کُتگ اَنت، مردین انگت جیڑیت کہ آ بالاتر اِنت ءُ جنین همے پہمیت کہ آهیءِ زندگی ءِ بزانت تهنّا چُک پیداک کنگ ءُ لوگ ءَ نندگ اِنت۔ اے توک کتگیں پِگر دهر ءِ دیمروی کُتگیں چاگردانی گوما نہ ٹہنت گوں۔
بلے انگت ما وتی سرگ آں کِچینیں ءُ گُشیں " اڑے ما چیا چُش پُشت ءَ انت؟ "
دِلگوش: اے نبِشتانک ریڈیو بلوچستان ءَ شِنگ ءُ توجیل نزرآباد ءِ دهمی تاکبند ءَ چاپ بوتگ۔
No comments:
Post a Comment