جوابءِ وداریگ باں

 جواب ءِ وداریگ باں

رگام بلوچ

ماتی چون ئے؟ 

بہ بکش من باز دیرا رند ترا ھال کنگ ءَ یاں اسلا انچو دور رپتگاں کہ شُما سک کم یات کائے ۔۔۔ زِمین، بازار، تو، ابا، سنگت، یونیورسٹی شما درست سک کم یات کائے ۔

 بلئے دگنیا ءَ بوهگ وشتر اَت، وتی مردمانی توک ءَ بوهگ وشتر اَت ۔۔۔ ءُ ھمے وشی ءُ سادئیں زندگی ءِ تلب ءَ من بھ جاورانی سرا گپ نہ کُت، بھ کس زاه ءُ بد نہ کُت، نا ٹیئر یے مانداشت نہکہ سرکار زاه یے دات، چیزیے بوت من هاموش اِتاں ۔ تهنا اے واستہ کہ مردُم گریبی یے کنت ءُ چار کتاب وانیت داں باندا الکاپیں نوکری یے گپت بہ کنت ءُ وتی زندگی ءَ گهتر کُت بکنت ۔

اسلا ماتی زندگ بوھگ بلائیں لالچے گندئے؟  اے ترا انچو بے وس کنت کہ تو اندری ءُ ڈنّی دوئیں رنگاں وت ءَ انچو گِر ءُ دار کنئے داں زندگ بوھگ ءِ وهد گیشتر بہ بنت، گیشتر زندگی گیشتر وشی، ءُ منی وشّی گوں ترا، گوں ابا ءَ گوں وتی مردم ءُ سنگتاں بندوک اتاں پمیشکہ اگاں ترا من لالچی یے سماه بوهگ ءَ یاں گُڑا تو رَد سماه کنگ ءَ ئے ۔

انسان یے ءِ لوٹ زندگی ءَ ابید دگہ چے بوت کنت؟

 هِچ ناں اماں؟ 

پدا ما زندگی ءِ شرت ءَ زندگی ءِ تهنّا یک بهرے ءِ گوما ساه کشّگ ءَ رازی آں ۔ مئے بازار ءَ رستر، دز، وتسرا جنوک، وتسرا کُشوک هست، کسّے ڈن ءَ روت اے هم نزانت کہ باریں واپس لوگ ءَ کئیت یا ناں بلے انگت آ هاموش اِنت، مردُم شُدیک اَنت بلئے انگت ھمے وڑا زندگی کنگ ءَ تیار اَنت، پرچا کہ آیاں چو منی وڑا زندگی ءِ یک بهرے ءِ گوما هم زندگی کنگی اِنت۔ هاهاها کمال بوتگ مارا ۔۔۔۔۔۔۔ ءُ شما انگت کمال کنگ ءَ ئے ۔

من زاناں ھبدو ءِ چُکّاں ائید ءَ پُچ نہ بوتگ، من زاناں ھیبتان ءَ لوگ ءَ ورگ ءَ نان نیست، من زاناں کدیر ءِ کُشگ ءِ گپ هم چو منی وڑا زوت گار بیت ۔۔۔۔ بلئے شمئے دم نہ بروکیں اُمیت ءَ سد سلامیں، دگانی بند کنگ ءُ روانک ٹهینٹ کشگ بوهگ ءَ ایں۔ هاں؟

ھیر ماتی ۔۔۔۔ منی کلم ءِ سیائی هتم بوهگ ءَ یاں ۔۔۔۔۔ بہ گندے نو من گوں تو پدا ھال مہ کناں ۔۔۔۔ بلئے گُڑی ءَ یک جُستے کناں ءُ جواب ءِ وداریگ باں ۔

ماتی! اے اسلا اُمیت ایں، گیشتر زندگ بوھگ ءِ لالچیں یا شُمارا دگہ کسے ءِ مِرگ ءِ هال ءِ وداریں؟ 

مردُماں سلام کاں 

تئ ھیات