گوادرءِ تیابءُ آگا ھان سکولءِ یات، دومی بھر

گوادرءِ تیابءُ آگا ھان سکولءِ یات، دومی بھر

     رپیک چاکر 

   گوادرءِ شہر پرشتءُ پروشءِ آماچءُ وانگءُ زانگءَ چہ گیشتر ورنایانی دلگوش گوں ماہی گیریءَ اَت. سُہباں گوادرءِ تیابءِ دلساچیں ندارگ انچیں یک جلوہ ئے دیگءَ اِتاں کہ روبرکتی نیمگءِ تیابءَ گیشتر ورنا کماشءُ زالبول مہلہ پہ گردگءُ سیلءُ سوادءَ گِندگ بوتاں. گوادرءِ تیابءُ کُلیں ندارگانی چارگءَ چہ ندارگ کنوکیں مردمءِ دلءَ ھچ رنگیں تُرسءُ بیم نیست اَت. سہبءَ مہلہ چہ زرءَ شِکار کنوکیں لانچ دیم پہ تیابءَ پیداکءُ ننگر بوئگءَ اِتاں. تیابءَ ھر گاڈیءُ زنگ زُرتگیں کلنڈیں گاڈی پہ ماھیگءِ زورگءُ دَرپانی تہا کنگءَ گِندگ بوتاں. تیابءَ ھمک سہب من پہ سیلءُ سوادءَ شُتگ اِتاں بلے من کہ تیابءَ سر بوتگ اِتاں گُڈا چہ گردگءَ  من نِشتگءُ تیاب گیشتر چار اِتگ اَت ءُ وتی دل تاھیر داتگ اَت.گوں زرءَ منءَ انچیں مِہرے ھست اَت کہ آ مِہر انگت برجاہ اِنت.

              چہ گردءُ ترءَ چہ پد مجاہد ہوٹلءَ روگءُ پُراٹہ زورگ ھم ھمک روچی کارانی تہا شمار بوت کہ منءُ شہید زاھد ایوکءُ تہنا اِتاںءُ من چہ آئیءَ کستر اِتاں پمشکہ گیشتریں کار کہ آیانی تہا چاہءِ گرادگ ورگ جوڈ کنگءُ لوگءُ سنٹرءِ کلاسانی روپگءُ ساپ کنگءِ ڈُباہ من وتی کوپگاں زُرتگ اَت. ھمک ھپتگ کہ موکلانی روچ بوتگ اِتاں گُڈا آ روچ گیشتر پہ وتی لوگءُ کلاسانی ساپ کنگءُ دگہ کاراں گوں گوستگ اَت. ھمے کارانی کنگءُ لوگءِ ساپ کنگءِ سرا یک چیزے منءَ یات اتک کہ من انگت آ وھدءَ گیر کاراں منءَ کندگ کیت. یک روچے آدینگ ءِ روچ اَتءُ من لوگءَ نِشتگءُ لوگءِ پیشگاہءَ درچکانی تاکاں چنگءُ نز آرگءَ اِتاں گُڈا لوگءِ دروازگ یکےءَ جتءُ من گوں درچکانی چِتگیں تاکاں ءُ روپگءَ ڈنءَ دراتکءُ واجکارءِ نیمگءَ شُتاں. چہ سلامءُ اَلیکءَ چہ پد منءَ واجکارءَ گُشت کہ سر زاھد کُجا اِنت منءَ وتی چُک بیگاہءَ وانینگی اِنتءُ من ھم وانگءَ دلمانگاں گُڈا من گُشت کہ سر ادا نہ اِنت بازارءَ شُتگ گُڈا واجکار دیم پہ بازارءَ رہادگ بوتءُ گُشت ئے کہ من بازارءَ سرءَ گِنداں. 

نیمروچءَ شہیدسرزاھد اتک تانکہ کندان اِنت گُڈا من جُست کُرت کہ ترا ھئیر اِنت کہ تو چہ کندگءَ ریکءِ گُشت ئے کہ مردمے ادا اتکگ؟  من گُشت ھاں اتکگ گُشت ئے ھمے واجکارءَ منءَ گُشتگ کہ من اسکولءَ شُتگاں بلے ایوکہ تئی چوکیدار ھمودا بوتگ پمشکہ من بازارءَ تئی گِندگءَ اتکگاں. دومی روچءَ من ٹیپ ریکارڈر گوں کتابءَ زُرتگءُ کلاسءَ پہ وانینگءَ شُتگ اِتاں تاں ھماواجکار ھم کلاسءَ نِشتگ ءُ گوں منی گِندگءَ سک میاریگ بوتءُ من اے سما نہ دات کہ من سرپداں تو منءَ چوکیدار گُشتگ ھھھھھ 

              ھئیر کلاس ھلاس بوت ءُ من وتی کارگسءَ اتکاں تاں ھما واجکار منی دُمبءَ کارگسءَ اتکءُ شہید سر زاھدءِ دیمءَ منی دستانی گرگءَ گوں گُشت ئے کہ منءَ پہل کن کہ من زی ترا چوکیدار سرپد بوتگاں گُڈا ما یکجاہ پدا کندگ بِندات کُرتءُ شہیدءَ گُشت کہ اے منی برات اِنتءُ کستر اِنت پمشکہ گیشتر لوگءِ کاراں اے وت کنتءُ کلاساں ھم وانینیت.

         ھمک سُہبءَ پاد آیگءُ آگا ھان سکولءَ روگءُ بیگاہءَ سینٹرءَ گونڈیں ءُ پیریں گونڈوانی وانینگ. اگاں بیگاہ یا مگربءَ چہ پد کمے وھد رستگ اَت گُڈا گوں سرپراز مھمد، واجہ اسمائیل ھدا مرزی شُُئیب زامرانی ءُ گوں دگہ سنگتاں یا لوگءَ نشتگءُ دیوان کُرتگ اَت یا کہ آسکانی ہوٹلءَ لوبیاءِ ورگءِ داوت کُرتگ اَت۔ سرپرازءَ برے سوت گُشتگ اَتءُ برے اِزم کاری کُرتگ اَت. موکلانی روچ کہ بوتگ اِتاں گُڈا من تہنا پیادانءَ یا کہ جی ٹیءَ شُتگ اِتاں یا تیابءَ شُتگ اِتاں تانکہ گرمءُجل بوتگ اَت من گوں تیابءِ چولاں یا کہ جی ٹیءِ سرا نِشتگءُ گوں تیابءِ جُہلانکیءُ ڈولداریءَ گپءُ ھبر کُرتگ اَت. ھمک آدینگءِ روچءَ مئے یک کسانیں ٹولیے بوتگ اَت کہ ما پکنکءُ گردگءَ شُتگ اِتاں بلے یکرندے کہ آ پکنک منءَ انگت یات بیت آ رندءَ من، شہید زاھد آسکانی،سرپراز مھمد، اسمائیل،واجہ زاکر ھسین کہ پنجگورءَ نِشتگءُ بنکءَ آپیسر اِنت،شہید اھمد داد،مجیب مجاہدءُ دگہ یکءُ دو سنگت کسانیں بوجیگےءَ سوار بوتگءُ زِرءَ شُتگ اِتاں. من و پیسرا بوجیگءَ سوار بوتگ اِتاںءُ آ دگہ کُل سنگت بوجیگءِ سواریءَ ھیل اِتاں بلے ما وہدے زِرءِ جُہلانکیءَ شُتگ اِتاں گُڈا واجہ زاکر سک نگیگ بوتگ اَتءُ چہ نگیگیءَ آئی شانت. آئیءِ گُشگ اَت کہ من اولی رند اِنت کہ بوجیگءَ سوارءُ زِرءَ گردگایاں.

            آگا ھان سکولءَ گیشتریں سوجکار بزاں ٹیچر کشمیری اِتاں کہ آیانی تہا گیشتری بہر کشمیری زالبول اِتاں کہ آیانی تہا نپیسہءُ روزینہ نامیں دو ٹیچر انگت منءَ یات اَنت ءُ ما بلوچ بس لہتیں ٹیچر اِتاں کہ آیانی تہا من، شہید زاھد، ڈاکٹر برکت کہ ھنوں گوادرءَ سکولےءِ ہیڈ ماسٹر اِنتءُ ہومیوپھیتک ڈاکٹرے ھم ھست اِِنت، واجہ مولا بکش کہ من نہ زاناں مرچاں چے کنگءَ اِنت.من کہ وانینگ بِندات کُرتگ اَت ھما وھداں چہ منی توار سک بُرز بوتگ ءُ انگت کہ فونءَ گپ کناں گُڈا تیوگیں آتراپءَ وتی سرءَ زوراں.من انگریزی سنٹرءَ کہ وانینتگ اَت ھم ھمے رنگءَ گوں بُرزیں توار بلے سنٹرءَ وانینگءِ جاگہ کوٹی بوتگ اَنت ءُ توار ڈنءَ در نیاتکگ بلے آگا ھان سکولءَ لہتیں کوٹیءَ چہ ابید گیشتر دارءِ جوڈ کُرتگیں کوٹی بوتگ اِتاں.من کہ وانینگ بِندات کُرتگ اَت گُڈا گوادر من سرءَ زُرتگ اَت. 

یکرندے پرنسپل واجہ منسورءَ منءَ وتی دکارگسءَ لوٹ اِتگ اَتءُ منءَ گُشتگ اَت کہ من ترا کہ داشتگ منی گمانءَ من کُلیں ٹیچراں دَر بہ کناں تیوگیں سکولءِ وانینگءِ زمہ واریءَ ترا دیاں.من اجکہ بوتاں کہ واجہ چے گُشگ لوٹیت بلے زوت گوں کندگاں آئی گُشت کہ منی چُک نیکبھت چا کہ تو وانینگ بِندات کُرتگ تیوگیں سکولءُ گوادر تو سرا زُرتگ. ھھھھھھھ . گوں آئی کندگءُ ٹہکاں من ھم کندگ بِندات کُرت کہ واجہ تئی راستاں من ھمے رنگ ءَ ھیل کُرتگ بلے نوں جُہد کناں کہ وتی توارءَ کمے جہل بہ کناں.

آگا ھان سکولءَ کہ من وانینتگ اَت آ کلاسءَ ڈاکٹر انیسہ ازیز،انیتہ جلیل،سناءُ پیز مھمدءَ چہ ابید دگہ بازیں گونڈل ھست اِتاں کہ وانگءَ شیوار اِتاں بلے پرنسپلءِ کسانیں چُکے کہ نام من شُموشتگءُ سُربندنءِ یاسر نامے چُکے کہ وانگءَ نزور اِتاں ایشاں گیشتر منءَ جنجال کُرتگ اَت.

( روان اِنت )

منت وار: رپیک چاکر