نمدی

! نمدی

شاہ ابن شین                                      

زِر ءَ گِندگ ءَ ئے سُھراب؟

ھو نوں اے زِر ءَ تو الّم دیست کن ئے 

من پہ تو نمدی نویسگ ءَ دیر نہ کتگ تو رُدگ ءَ دیر کتگ

اے نمدی بس پہ تو اِنت!

سُھراب ترا ھرکس گُش ایت چاردھی ماہ ءَ مستانی ءِ ریک ءِ سرا بہ نند ءُ بچار یا جُڈّی ءَ برو بچار کہ چاردھی ماہ گُش اَنت چیا ھرکس ترا اے سوج ءَ دنت آ کورے 

چم پچ ماہ ءِ چارگ ءَ کولواہ ءِ ڈاک ءَ رو اَنت 

ماہ ءَ چاردہ ات سرانوئیں گُلشیر ءِ مھمان اتیں 

ڈاک ءَ دور یک زرمبشے ءَ زمین ءِ ھاک بال دات اَنت من دست مُشت کت دلیریں گُلشیر ءَ کند اِت کہ اشتاپ نہ اِنت اگاں مزارے ایوک ءَ کئیت اگاں ھپتارے رُمب کنت 

من پُرس ات آھگ ءَ دوایں اتک کن اَنت تو من ءَ بگش مزار ءِ ءُ ھپتار ءِ نزوری چی اَنت؟

پسّہ ءَ یک سِرتگیں نانے منی نیمگ ءَ شھارت ئےِ 

سُھراب ترا ھرکس گش ایت چاردھی ماہ کولواہ ءِ ڈاک ءَ سک ڈولدار بیت آ ھم دروگ بند ایت 

شابی ءِ آپ بنداں کماشے ھست ات بانگواہ ءَ چیلّک ئےِ رِست 

گپ گپّ ءَ من ءَ پُرس ات ئےِ ننگار بند ءَ پجّا کارئے؟

من گُشت منی پت ئےِ زانت یک سالے مئے پیرکانی کاردارے ءِ ھنر بوتگ گُشت ئےِ شابی ءِ درائیں کشک ننگار بند اَنت ءُ اے بند ءِ زانوگریں کاردار سلامتیں نہ اَنت . 

سھراب کلاچ ءَ کہ سر کپ ایت نال وڈّ ءَ کبلھی کوہ دیماں مدام بہ جلّ کہ چاردھی ماہ بس کلاچ ءَ ڈولدار بیت اود ءَ ماہ ءِ جلواہ کسّی پروکسی نہ اِنت  

گال پروکسی ءَ نوں تو باید بزان ئے 

یک شپے درمکول ءِ نزیک ءَ کوھے ءِ سرا نشتگ ات ءُ نورخان ءَ گوشدارگ ءَ اتاں " بس واھگ ءِ نیادی ءَ زردانی بہ بیت سودا مھرانی بدل چے بیت " من ءَ اپگانستان ءِ ھما مجاھدین یات اتکاں کہ مھتر نجیب اش پاھو دات  پدا کندگ اتک منی کندگ یک یک ءَ منی جیگ ءَ کپان بوت اَنت 

نورخان ءَ بس کت من لوٹ ات چہ وتی جاہ ءَ پاد بیا آں 

من ءَ کیوبا یو ایس ایس آر ءُ امریکہ یکپارگی یات اتک اَنت من پدا کند ات اے بری منی کندگ منی آستونکانی شماں شُت اَنت من دست درنز ات درائیں کندگ سیاہ مار اتاں ۔۔ 

سھراب ترا کسے شوندات ھم  بہ دنت کہ پروکسی ءِ مانا ھما کوش اِنت کہ یکّے پہ وتی گیرت دگرے ءِ دل ءَ تیرے بہ جنت۔۔۔

بلائیں دروگے 

بابا ءَ سلام کن بگش 

دلگان  ءَ  رودراتک وتی چمّانی پیشدارگ ءَ کہ روئے سُرمگان اش راہ ءَ ریچ ھچ درد ءَ نہ ور اَنت 

تئی ناکو کمبر مبارک۔