!فیدل
اے ساعت ءَ من ءَ بازیں گپّے یاد پیداک اِنت۔من ءَ ھما روچ ھم یاد پیداک انت کہ اولی رند ءَ من گوں تؤ ماریا انٹونیا ءِ گِس ءَ دوچار کپت آں۔۔ءُ تؤ من ءَ گوں وت آئیگ ءِ سلا جت۔۔۔آشوب ءِ تیاری، درائیں جیڑہ یک پہ یک ءَ یاد پیداک انت۔
یکے ھما دَور ات کہ مارا جست کنگ بوت کہ ”مرگ ءَ پد کئے حال دئیگ بہ بیت“ اے گپّ ءِ راستی ءِ بیم ءَ مارا وتی انگر ءَ زرتگ اَت۔۔۔اے گپّ تچک اَت کہ آشوب ءِ جہد ءِ راہ ءَ یا سوبمندی رس ایت یا وَ مرگ۔۔۔ءُ اے جہد ءَ مئے بازیں سنگتاں مرگ امبازاں زُرت۔۔
نو کہ مئے پگری ردوم مھکم انت،جاور چو پیسریگیں پیماں کسمانکی رنگءَ نہ انت۔
کیوبا ءِ آشوب ءِ ھر زمہ واری کہ منی کوپگاں ءَ بوتگ من وتی وس ءُ واک درست پھلوکتگ اَنت، نو من مار اِتگ کہ من وتی فرض ءِ ھما بھر کہ آئیءَ من ءَ گوں کیوبا ءِ آشوب ءُ گلزمین ءَ بندوک کُتگ بوتگ۔ سرجم کتگ ءُ نو من ترا،وتی کامریڈیں سنگتاں ءُ کیوبا ءِ مہلوک ءَ چہ اجازت لوٹاں۔
مروچی من چہ پارٹی ءِ راجی لیڈر شپءِ اگُد،فوج ءِ میجرے ءِ اُگدہءُ کیوبا ءِ ملک مردمی ءَ(جاہمندیءَ) چہ جدا باں۔
نو گوں کیوبا ءَ منی ھچ قانونی سیادی نیست۔۔۔نو تھنا ھما سیادی پشت کپتگ کہ آ دگہ کچ ئیگ انت ءُ ھر وھد بیت۔۔۔
ھردیں من وتی گوَستانک ءِ تاک ءَ پر لیٹین آں داں منءَ احساس بیت کہ من پہ آشوب ءَ ستک دلی ءَ کار کتگ ءُ ھچ وڑیں قربانی ءَ چہ پشت نہ کنز اتگ آں۔۔۔تھنا منی گومءَ یک ردی یے بوتگ آ تئی پھمگءِ بوتگ۔ بندات ءَ من تئی سرءَ آ پئیم ءَ بھروسہ نہ کتگ کہ کنگی بوتگ، من تئی آشوبی ءُ سروکی ءِ کرزشت باز دیر ءَ پھمتگ۔
من تئی ءُ کیوبا ءِ راجءَ گوں جوانیں یاد گاریں وھد گوازینتگ۔ کیوباءِ آشوب ءِ جہد ءِ ھواری ءَ من پہ وت شرپے سرپد باں۔۔
نو من ءَ دگنیا ءِ دگہ چیر دستیں راج گوانک جنگءَ انت،تو من ءَ گوں اے سفر ء َ یکجاں بوت نہ کن ئے پرچا کہ تئی کوپگاں کیوبا ءِ مہلوکءِ باندات انت۔ نو مئے جدا بوھگ ءِ وھد اتکگ۔
من اے ھم گشگ لوٹاں کی اے سپر ءِ سر گرگ پمن ارزان نہ انت، ء ُ من اے کار ءَ شادمانی ء ُ درد ءِ ھر دو جزبگ ءَ گوں کنگایاں۔۔من وتی پشت ءَ واب،امیت ء ُ وتی مھر چکار ءُ نزیکءِ مردماں یل دئیگ ءُ روگءَ آں۔۔۔من اے گلزمین ءِ ھما مردماں یل دئیگ ءُ روگایاں کہ آئیاں منءَ وتی چک کتگ۔۔۔من سک پدرد آں۔
من چِتور دربرتگیں جنگءِ ھنر ءَ نوکیں جنگ جاہ برگایاں۔من ھمے آشوبی ارواہ ءَ دگہ راجانی مھلوک ءَ دئیگ لوٹاں۔۔سامراج ءِ ھلاپ ءِ جنگ ءَ من وتی مستریں فرض سرپد باں۔ءُ اے جنگ منی تازگیں ٹپاں ھم دوا کنت۔۔من اے گپّءَ یک برے پدا گُشگ لوٹاں کہ کیوبا نو منی ھچ کارءِ زمہ وار نہ انت۔
اگاں مرگ ءِ گڈی ساعت ءَ من دگہ سرزمینے ءَ بوت آں اے گڈی ساعت ءَ من دل ءُ چم پہ کیوبا ءِ سرزمین ءُ مردماں مھر درشان کن آں۔
من تئی منت وار آں کہ چہ تؤ من باز دربُرتگ۔من داں وتی گڈی ساعت ءَ تئی وفادار باں۔من کیوبا ءِ خارجی پالیسی ءَ چہ مدام تپاک بوتگاں۔ءُ من ھرجاھے بہ باں وت ءَ کیوبن آشوب کارے سرپد باں۔
من ءَ اے گپّ ءِ ھچ بژن نہ انت کہ من وتی جنین ءُ چکانی ھاترا ھچ یل دئیگ ءُ روگاں نیاں۔ من آئیانی ھاترا چہ تؤ ھچ نہ لوٹاں من زاناں کہ کیوبن حکومت آئیانی ھیال ءَ دار ایت، آئیانی ورَگ، نندگ (رہائش)ءُ وانگ ءِ ھیالءَ دار ایت۔
من گوں تؤ ءُ کیوبا ءِ راجءَ باز گپ کنگ لوٹاں،بلے منی ھیالاں ایشییءِ ھم زرورت نہ انت،لبز آ چیزاں بیان کُت نہ کن انت کہ آئیاں من گشگ لوٹاں۔
ما مدام آشوب ءِ نیما جنزان کن انت۔
من آشوبی جزبگ ءَ گوں تؤ بگل گیر باں۔
چے۔
No comments:
Post a Comment