چاگِرد ءِ تھا نودربرانی زمہ واری

نبشتہ کار: شکراللہ ازیم

چاگِرد ءِ  توک ءَ  نودربرانی بلاھیں زمہ واردی است  انچوش کہ آ وتئ زمہ واری ءَ  بزان  اَنت۔ انوگیں وھد ءَ 

مئے چاگِرد گوں ھر وڈیں ھڈ ءُ جھنجالاں ھوار اِنت۔ اے جھنجالانی ھل ءُ  ایشانی ھتم کنگ مئے نودربرانی زمہ واری اِنت ۔ پرچاکہ چاگِرد  ءِ  تھا دگہ چوشیں سرپدھیں مردم  نیست کہ اے جیڑھانئ سرا کِمار بہ کنت۔

نودربر چہ آ دگہ مردماں اے جیڑھاں شریں وڈے ءَ  پھم اَنت ءُ  ایشانی گیش ءُ  گیواری ءَ  کن اَنت۔ نودربر چاگِرد ءِ  درپشکُیں استال اَنت۔ آ مرچی کمو ھورت چاری بکن اَنت کہ مئے چاگِرد باز تباہی ءِ  آماچ اِنت۔ مئے کَش ءُ گور  نشہ ءِ  آماچ انت ، وتکشّی اِنت نا زانتی اِنت کس وتئ ڈیوٹی ءَ  کنگ ءَ  نہ اِنت۔ وھدے ما یکمشت بہ بنت ءُ  اے جیڑھاں شریں وڈے ءَ  پچاراں  گڈاں مارا ایشانی گیش ءُ گیواری ءِ  ھم شریں راہ یے  رسیت۔ اگاں ما چارے کہ مردم نشہ ءِ  آماچ اَنت آ پرچہ نشہ کن اَنت آھانی لاچاری چی اِنت کہ آ نشہ بکن اَنت ءُ ایشان ناں کے نشہ دیگ اِنت؟ گڈاں مئے درستیں جُستانی پسو مارا یک پہ یک ءَ  رسیت۔ گڈاں ما زان انت کہ آ مردم کہ نشہ دیگ ءَ اَنت ما پرچہ آھانی ھلاپ ءَ  پاد نیا اَنت ۔ اگاں ھمک روچ مارا وتکشّی  ءِ  ھال رسّیت کہ نودربر وتکشّی کنگ ءَ  اَنت یا زالبوالاں وتکُشی کتگ ، ما اے درستیں جیڑھاں  شر چار اَنت گڈاں ایشانی ھل   ھم شریں وڈے ءَ  در کیت ۔ 

بلوچ نودربر ھر روچ وتکُشی کنگ ءَ  اَنت  ما پرچہ سرکار ءَ  تنگ نہ کن انت کہ اے جیڑہ ءَ ھل بکنت۔  منی ھیال ءَ  اے دُرستیں زمہ واری نودربرانی اِنت ھما نودربر کہ آھان ونتگ ءُ در بُرتگ مرچی نوکری کنگ اَنت یا ھما کہ تنیگا وانگ ءُ زانگ ءِ  راھاں روان اَنت ۔ ھما مردماں   یکجاہ  بہ کناں کہ مرچی ما زارشانی کنیں کہ پرچہ مئے بْراتاں نشہ دیگ بوگ ءَ  اِنت ءُ   ایشی ءِ تھا ھر کسی دست مان اِنت آ را سزا دیگ بہ بیت ۔ اے وڈ ما ھما وھد ءَ  کت کنیں کہ ما درست تپاک ءُ یکمشت بہ بنت۔ وھدے مہ یکمشت بنت ما کگنداں  کہ مئے نودربر ءُ  کسانیں زھگ چہ وانگجاہ روگ ءِ   بدل ءَ  سھب ءَ روت بازار ءَ  کار کنت ۔ اگاں ایشی ءَ  لاچاری اَست اَنت ایشی ءِ کمکّ لازُمی اِنت اگاں پت ءِ  پہ گیشتر زر ءِ  کماھگ ءَ  راہ دنت گڈاں آ را سرپدی دیگ لوٹیٹ کہ اے وھدے کماھی ءَ  چہ ایشی وانگ گھتر انت ۔

  مارا ھر وڈیں جیڑھانی سرا آگاہی دیگ ءِ  واستا  کیمپین جوڈ کنگی اِنت کہ مئے اے لاچاریں  مردم ھر چیز ءِ ھرابی ءُ شری ءَ  بہ پھم اَنت۔  دستبندی کناں گوں راج ءِ  نودربراں کہ یکجاہ ءُ یکمشت بہ بنت ءُ  ھر جیڈھانی سرا شر کِمار بکن اَنت ءُ  ایشانی گیش ءُ گیوارے ءَ یکے دومی ءِ  ھمراہ داری بکن اَنت۔