نورخان گُشندہے ناں بلکیں ازمکارے اَت
بالاچ قادر
چو ایندگہ ازمانی پئیمءَ گُشندہی یک اَنچیں گراں بہائیں ازمے کہ چریشیءَ ازمکار وتی شہدیں آوازءِ ھسارءَ گوں گوشداروکاں اَنچو ملما کنت کہ چہ کشءُ کّرا چہ پہک پراموش بنت۔۔۔۔۔۔۔
بلوچی موسیقیءَ بے درءُ بے وسیلگیءَ گوں اَنچیں زیبائیں نام پیداگ کُتگ کہ آہانی آوازءِ سحرءَ چہ کس پشت نہ کپت بلئے نورخان بزنجو ھما توانگریں موسیکار اِنت کہ آئیءِ بیرانیءَ ھژدہ سال گْوزگءَ پَد ھوں مردمءِ ھالاں آ زندگ اِنت۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔ اسلءَ بلوچیءِ تہءَ باز چُشیں گشندہ اَست کہ آہانی سئوت باز نامدار بنت مردم اِش دوست داراَنت بلئے دومی نوارءِ آئیگءَ چہ پیسر آہانی سئوتءِ تامءُ لذّت اَنچو ھُشکءُ ھوادگ بیت۔
ازم کہ کوہن بیت آ ازمے نہ اِنت۔۔۔ کوہن کپوکیں چیزے شوکے بیت کنت۔۔۔۔ چاڑے بیت کنت۔۔۔۔۔ واھشے بیت کنت بلئے اِزمے بیت نہ کنت۔۔۔۔۔ اُستاد نورخان بزنجوءِ چہ ایندگہ گُشندہاں چہ جُتائیءُ داں انگتءَ اَبدمانیءِ مستریں راز ھمیش اِنت کہ آئیءِ اِزم کدی "کوہن" نہ بیت۔
زہیرانی گُلیں بیگایاں
تہنایاں ابیتکیں راہاں
یا
دوست وتی ساہءَ چے نیکیں نام منا
کُش بلئے مُپتءَ مکن بنّام منا
واھگ پہ ستا مھر پہ نام اِنت
ھر دل وتی واھشتءِ گُلام اِنت
اے سئوتاں بیست سالءَ گیش اِنت بلئے مرچی ھوں تو نورخانءِ توارءَ اے سوتاں گوشدارئے ترا سما بیت اے نوار زی یا مرچی نوک نیادیءَ اَتکگ۔ نورخان بزنجو چہ گشندہےءَ ابید مزنیں ازمکارے اَت۔۔ آئیءَ تہنا سوت نہ گْوشت بلکیں سوتانی تہءِ گالانی جُہلیں جزبگءُ مارشت وتی آوازءَ گوں الہان کُت اَنت ھمے سْوب اَت کہ نورخان اگاں جنگلءَ رَمگ سردئوکیں شپانکےءَ گوشدات آئیءِ ھیالاں اے سوت نورخانءَ پراہیءَ گوشتگ۔۔۔ اگاں ساربانیءَ رَپتگیں اُشترانی ھمراہاں سپرءِ میانءَ آئیءِ سوت گوشداشت اَنت آھاں سما کت نورخان پہ مئے ھاترا گْوشگا اِنت۔۔ اگاں اِشکءَ پْروش وارتگیں آشکےءَ پہ وتی مہنائیں دوستءَ زہیر آئگءَ بیت آ نورخانءِ توارءَ گوشبداریت آ سما کنت نورخان پہ من گشگا اِنت۔۔۔
مرچی نورخانءِ ھژدہمی سالروچ اِنت۔۔۔۔ بلئے مردُم تُشے ھوں سما نہ کنت کہ نورخان زندگ نہ اِنت۔ آئیءِ بے دروریں اِزمءَ آ نمیران کُتگ۔۔۔۔ بلوچیءِ تہءَ نورخان ءِ وڑیں گشندہے نوں باز مشکل اِنت ودی بہ بیت بلئے ھما گشندہ کہ آ استادءِ راہءَ رؤگ لوٹ اَنت آھاں پہ منی پَنت ھمش اِنت گُشندہیءَ چہ پیش اِزمکارے جوڑ بہ بنت۔
No comments:
Post a Comment