نشاہیءَ ھچ سما نیست۔

 نشائیءَ ھچ سما نیست۔۔۔

معراج غلام                           

                           @Ibne_Ghulam

زندگی بوت کنت چار روچی ئے ءُ بوت کنت دراج کنت وتئ سپرءَ پہ کسےءَ۔ آ روچ بلے پہ مئے میتگءَ سکیں نہ وشیں روچے اَت۔ اے زندگیءِ سپرءَ وڈ وڈیں اڈ ءُ جنجال، سکی ءُ سوری، وشیءُ گم کئیت۔ ءُ اے سرزمینءِ سرا تہر تہرءِ انسان ھست اِنت چہ ھمے انساناں لہتے ءَ اے سما نہ بیت اِنت کہ آ انسان اَنت۔ آ انچو بےسما اَنت کہ نزاناں گوات کئ مچّاں کّشیت۔۔۔

روچ نیمروچ اَت وھد یک بج بوتگءَ ما دوکانءِ دپءَ نندوک اِت اِنت تاں مسیتءِ لوڈءَ آواز کُت۔ مناں ڈارِک ھمے شُبینگ بوت کہ اے اعلان مئے میتگءِ کماش حاجی رحمتءِ مرگءِ جار اِنت پرچا کہ سُہبءَ مردم نام گِرگءَ اِتاں کہ حاجیءِ طبیعت سک نہ وش اِنت۔ ءُ دیر نہ گوست کہ جار پِرّیت کہ حاجیءَ وپات کُتگ۔۔۔ ھمے جارءَ گوں سرجمیں بازار گُشئے گمءِ جمبرےءَ مانشانت ءُ ھرکس ھُداءَ سک یاد کنگءَ لگّیت تو گُشت کہ اے میتگءِ مردم ھُداءَ چوبیس گھنٹہ یاد کناں۔ چوناھا مردمے وپات کنت آ دگے زندگیں مردم ھُداءَ ھمے سہتءَ سک یاد کناں ءُ سک تُرس اَنت۔ ھیر آ وا دگے گپے کہ ھُدا مارا ھرچ وھدءَ یاد کنگی اِنتءُ آئیءِ شُکر ادا کنگی اِنت کہ آ لائق اِنت۔ حاجی مئے جہلءِ بازارءِ مسیتءِ بانگو اَت کہ آئیءِ روھگءَ پد آئیءِ مسیتءَ آ مدام گیر آؤرت۔ آ مسیت ابیتک بوت۔

اے ھما وھد اَت کہ گُشت ئے کہ مئے ھندءَ کورونا وائرس بیماری شنگ بوتگ ءُ سک زورءَ اِنت۔ ءُ دومی نیمگءَ بازیں مھلوکے تپیگ اَت۔ حاجیءِ مرگءَ رند بازینےءَ ماسک دپءَ کنگ بنا کُت ءُ تُرسءِ آماچ بوتاں۔ حاجیءَ ابید دگہ لہتے کماشءُ ورنا ھم تپیگ اَت ءُ کسءَ دل لاپءَ نہ اَت ھرکسءَ الله الله کُت۔۔۔

وھد باز نہ گوستگ اَت کہ پون اَتک کہ ناکو لال بخشءِ نِماسگءَ ھم اے کوڈھیں دُگنیا مدامی واستہ رخصت کُتگ۔ اے ھالءِ آھگءَ گوں گُشئے گمءِ جمبر گیشتر ساچان بوت۔ بازار آسولاتاں سرا زُرت، چیرا چار بوت، رو آ بوت، ھرکس پہ دیمے تچگءَ لگ اِت۔ روچ سک گرم اَت مھلوک کاپرانی چیرءَ ساھگاں پئیم بوھگءَ نہ اَت بلے مئے لوگءِ چپیّں نیمگءَ دور ماں کبرستاںءَ مردم زاھر اِتاں ءُ راستی نیمگے کبرستانءَ ھم مردم اتکاں۔ دَراصل مئے میتگءَ دو کبرستاں است، یکے زکریانی اِنتءُ دومی نمازیانی اِنت ءُ تو گپے زانئے اِشانی توکءَ بلاھیں تپاوتے استیں۔۔۔

وھد شُت مگربءَ سر بوت مردماں میّت کل کُتّنت ءُ ھمے سہتءَ من دوکانءَ نندوک اِتاں تاں مردے اَتک نشائیءِ۔ گُشت ئے یار مئے بازارءَ مرچی سک سائیکل رو-آ ءَ اَنت ھیر اِنت؟ من گُشت اناں!

مئے بازارءَ مرچی دو مردم بیران بوتگ پمشکہ۔۔۔ اے پسہ اِشکُنگءَ گوں مردءَ جوسے زُرت ءُ پُشت ماندات پہ گِسءَ رھادگ بوت۔۔۔۔