دل ءَ بلین کہ دل ءَ روک بیت ھزار چراگ

دلءَ بلین کہ دلءَ روک بیت ھزار چراگ۔

۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔اے آر داد۔۔۔۔۔۔۔

ترا یات کنگءِ بدلءَ باید انت ما ترا درگیتکیں، بزانتیں۔ 

یات کنگ وَ چوش انت کہ ما تئی گپءُ کسّہ ءَ بہ کنیں یا تئی شّری ءُ جوانیاں بگوشیں پرچا کہ رپتگینءِ مردم بدی ءَ نہ کنت۔

مرچی اوں ترا یات ھمے رنگءَ کنگ بیت۔ کجام پگرءُ سسّاءِ مردمےبہ بیت۔آ اوں ترا لبزانی سردارءُ پگرءُ ھیالءِ ھاکُم، جیڑگءِ نوک رنگیں ( جدید) شاعر گوشیت۔ پمارا بس ھمے پشت کپتگ کہ ھرسال ترا گیربیاریں درگیجگءِ جھدءَ مہ کنیں۔

دراتکگ گُل پہ درگیجگ دراتکگ۔

شاعروتی گپاں چہ مزن نہ بیت کہ آئیءَ چی کرتگ۔ آئیءِ مزنی آئیءِ ساچشت انت باید ھمیشی ءَرا چارگءُ چکاسگ بہ بیت کہ ادءَ آ چون مزن انت۔

تو مدام وتی لچہ ً زہیرانی زارہ ًءِ گپ ءَ کن ئے۔ ًمنی بلوچی ءَ اولی نظم ً مستاگ ً ءَ چاپ بوتگ ات کہ 

بیا کجائے منی سچکانیں ھیالءِ اوتاگ

چم کدی بنت تئی ارمانی ایں دیدءِ محرم۔

ادءَ تو منی زبان ءَ گند چہ کُلاں جتا انت۔ گل خان نصیر ، مراد ساحر، اکبرباکزھی، ملک طوقی، عنقا درست ھست ات انت۔ بلکہ ظہورشاہ ءَ کہ آئیءَ وتی یک ڈکشنے ھست ات بلے آچہ کلاسیکی شاعری ءَ متاثر ات خاص چہ ملافاضل ءَ ۔ً ( دلءَ بلین تاکدیم166)

ادءَ کہ من تئی گپاں واناں منءَ بیدل ءُ غالب دوئیں یات کاینت کہ آیاں ھم ھست ءُ گوستگیناں چہ جتا پہ وت ءَ کشکے ساز اتگ ات، پمیشکا اشاں ھم وتی دورءَ کس سرپد نہ بوت ۔ تو ھم نہ لوٹ اتگ کہ کسی چارگ ءَ بجن ئے۔ ھمےچیز ترا نوک رنگی ءِ شاعرے کن انت۔ تئی لچہ ھم وتی ڈکشن ءُ درانگازیءِ ردءَ آدورءَ نوک ات۔ سچکانیں ھیال ، ارمانی ایں دیدءِ محرم ، زہیرانی ھتم ، دومی چیز کہ ترا نوک رنگی ءِ شاعرے کن انت آ ایش انت تو کلاسیکل ءُ نیم کلاسیکل شاعری ءِ ربیت ءَ چہ ھم وتءَ جتا کن ئے۔

شےمریدے من نہ اوں مکہءِ دربندءِ کپوت

جام درک من نہ اوں، درین منءَ ھال نہ دنت

بلکیں پگرءُ سسّاءِ ردءَ ھم تئی نہ منّگ( انکار) ترا نوک رنگیءِ بنلاد ایر کنوک سھرا کنت۔

تو چو ملاءِ یقین ئے کہ نزانت وت چون انت

یاکہ ھاوندءِ ودارئے کہ ، کدی پیلو بیت۔

نوک رنگی ( جدیدیت)ءِ تئی گورا مانا ایش نہ انت کہ تو نوکیں جوڑشت ءُ ھردمگءِ گالوار وتی شئیرانی تہ ءَکارمرد کرتگ، بلکیں ھمیش انت کہ تو کسےءِ رندگیری نہ کتگ۔ ھمے کسےءِ رندگیری نہ کنگ تئی نوکی انت۔ بلکیں تو وت ھم گوشتگ۔ ً منی زبان پریشاں نوک ات۔ ھر وختءَ کہ تو نوکیں چیز پیدا کن ئے مبہم بیت۔ھرمردم آئیءَ قبول نہ کنت۔ گوں من ھمے مسلہ ات۔منءَ گشت اش ایشیءِ شعراں مانانیست۔ من گُشت نیست، مہ بیت۔ قولءِ غالب 

گر نہیں ہے مرے اشعار میں معنی نہ سہی۔ً ( دلءَ بلین تاکدیم 166) ۔

ما زاناں مرچی ترا سرپد باں۔؟۔ شئیرانی ماناءِ گپ ءَ نیاں۔ تئی ازم ءُ ھنرءِ گپ ءَ یاں کہ آکجام چیز انت کہ مرچی ھر کس ترا بلوچی ءِ مستریں شاعر گوشیت۔

ما ایوک سالے ءَبس زہیرانی زارہ ءِ سرا چندیں گپ نبشتگ کرتیں ھم باز ات، بیدے اشی ءَ کہ اتاشات مزنیں شاعرے بوتگ۔ آئیءِ گپ نوک انت، آئیءِ درانگازی نوک انت۔ اے گپانی پژدرءَما ترا درگیجگءَ ایں یا یات کنگءَ ایں۔؟  

من گوشتگ ات  کہ اے بری کہ کمیں باز رودرتکی( مشرقی جدیدیت) نوک رنگی ءِ بارہ ءَ ونتگ ات، گوشتگ ات کہ ترا بزاناں کہ تو روایرنندی (مغربی) نوک رنگیءِ شاعرئے یا رودرتکی۔(کمیں باز کار کتگ نزاناں کدی سرجم بیت )۔ تئی گورا دوئیں ھست انت۔وھدے تو گوش ئے منی لچہ دل گریت ءُ شپ ناریتءِ تہ ءَ من سوریلزمءِ تجربت کرتگ، اشیءِ تہ ءَ چیدگ نبیسیءِ رنگ ھست ادءَ تو روایرنندءِ نوک رنگیءِ موسمءَ وتءَ ھوار گیجگ ءَ ئے۔

ً منی یک نظمے ً دل گریت ءُ شپ ناریت ًاگاں شما  ونتگ آئیءِ تہ ءَتہا سوریلزم ءِ حوالہءَ آئیءَ را treat کتگ یا علامتی شاعری بوتگ کہ آدورءَ بلوچی ءِ تہ ءَ نہ بوتگ ۔ نوں وَ باز انت۔ً( دلءَبلین تاکدیم 97)

اے موسم ھما انت کہ سرجمیں دنیاءَ نوک رنگی ءَ مزنیں پندے بُّراتگ ات ۔سوریلزم ءُ چیدگ نبیسی اے دراہ رو ایرنندءِ نوکی ءِ پروجیکٹ ات انت۔بلے ھمے کہ تو وتی دورءُ گوستگیناں چہ وت ءَ گستا کن ئے اے تئی رودرتکی نوک رنگی انت۔

دریگتیں منی آنبشتانک سرجم بوتیں  من پہ بلوچی ءِ وانوکاں شنگ کرتگ ات۔ دگہ وَ ھچ نہ بوت ھمے چندیں دانک نبشتگ کرت انت۔

مرچی من ایوکاں ، روچ یکشمبے انت۔ سنگت دور رپتگ انت کہ کسےءَ مارا کوہءَ برتیں ، کدہ ءُ کیپ بوتیں ما ترا یات کتگ ات ۔تئی ارواہ ساچان بوتگ ات۔ما ھم دمانے زندگ بوتگ اتیں۔

من ءَ آروچ یات کنت کہ مشرق روتاک ءَ تئی بیرانی ءِ ھال شنگ بوتگ ات۔ ما عبدالرحمن عارفءِ تاھیرستان ءَ کدہ ءُ کیپی دیوانےءَ ترا نشت ءُیات کت۔ مرچی بس ایوکی ءَ گوں من چندیں چراگ روک کنان ءُ تئی اے شئیرءَ گوشان باں۔

ماہ سر بیت کہ روچ ءِ تہ

زند ھرجاہ کہ بیت تھنا بیت۔

13فروری 2022 ۔