تالب کاموش: مات گریوگ ءَ اِت انت

مات گریوگ ءَ اِت انت

تالِب کاموش

من چہ شالءَ دیم پہ تُربتءَ وتی چُٹّیانی گْوازینگ ءَ پیداک اِت آں۔من ءَ دِگہ دو ھمراہ گون اَت کہ ما یکیں مزن شھدربرجاہ ءَ وانگ ءَ ایں۔ما چہ شال ءَ ھشت ءِ ساھت ءَ در اتک ایں ءُ ساھت ءِ یازدہ ءَ ما سوراب ءَ سر بوت ایں۔سوراب ءَ بس ءَ پہ پیشاپ ءَ داشت۔چو آ دِگہ مساپِرانی وڑ ءَ من ءُ دِگہ یک سنگتے ھم ایر کپت ءُ پیشاپ کُت۔یک سنگتے واب اَت۔ایشیءَ ابید،سنگت ءَ کش ءِ دوکان چِہ اسٹِنگے آورت ءُ من ءَ سلاہ جت کہ بْور۔من یک ءُ دو گُٹّ اسٹِنگ وارت ءُ پد ءَ ڈبُک سنگت ءِ دست ءَ دات۔ما بس ءِ کِرّ ءَ اوشتات ءُ سوراب ءِ بابت ءَ گپ ءُ تْران ءَ اِت ایں کہ بس ءَ ھارِنے جت۔مئے گپ ءُ تران انگت برجم اَت۔وھدے دُرستیں مُساپِر سوار بوت انت گُڑا من ءُ سنگت ءَ ھم وتی گپ ءُ تران ءِ پتر بوتک ءُ بس ءَ جمّاز بوت ایں۔پد ءَ ھما ھاموشی ءُ سپر اَت۔دُرست ھاموش اِت انت، تھنا بس کُوکار کناں اَت ءُ منزل ءَ نزیک کنان اَت۔

مئے بس شر پہ سلامتی دیم پہ منزل ءَ جُنزان اَت۔کساس یک ءُ نیم یا دو ءِ ساھت ءَ ما بسیمہ ءِ آسر ءَ سر بوت ایں۔ما کہ بسیمہ ءِ آسر ءَ بوت ایں داں بس اوشتات۔ما ھیران بوت ایں کہ اِدءَ بس ءَ پرچا داشت؟ اِے انچیں جاھے اَت کہ اِد ءَ ھِچ بر ردی ءَ اوں بس نہ دار انت۔نہ اِدءَ آپےءُ نئے کہ دِگہ ھاسیں چیزے۔من بس ءِ کانچانی تہ ءَ چِہ چاراں ءَ دیست کہ ٹریپک جام اِنت۔روڈ بند اِنت۔چی ءَ بند اِنت ءُ کے بند کُرتگ؟ ھِچ نزانت۔ما ھمے جُستانی پسّھانی زانگ ءِ ھاتِر چہ وتی بس ءَ درکپت ایں۔ایر کپگ ءَ گوں منی چمّاں لھتیں جنین آدم دیست کہ تچان ءَ دگ ءِ نیمگ ءَ پیداک اِت انت۔ما دیم ءَ جُنزان کُت تاکہ بُنکی جیڑہ ءَ پوہ بہ بنت۔انچو کہ ما دیم روان بوت ایں،نِدارگ شوکیں رنگے ءَ چمّاں نکش بوھاں بوت۔وڑ وڑیں ھیال جیڑگ ءَ اِت ایں۔اندازگ جناں ءَ من گْوشت کہ بِگند ئے مردمانی لوگاں برک (بجلی) ءُ آپ نیست یا دِگہ انچیں سُبکیں جیڑھے بیت پمیشکا ایشاں دگ جام کُرتگ تاکہ مئے جیڑہ گیش ءُ گیوار بہ بنت بلے منی دُرائیں جیڑگ چپ ءَ شُت انت وھدے من جنین آدمانی گْریوگانی توار اِش کُت انت۔نوں من زانت کہ جیڑہ آپ ءُ برک یا دِگہ سُبکیں جیڑاھے نہ اِنت بلے چی اِنت؟ انگت ھِچ نزانت۔انچو کہ ما دیم ءَ جُنزان کُت،من دیست کہ ھک ءَ مات گْریوگ ءَ انت۔لھتیں بے وسیں مات نِشتگ ءُ سر ءَ ھاک مان کنگ ءُ گْریوگ ءَ اَت،لھتیں اوشتگ ءِ جاہءَ گْریوگ ءَ اَت۔لھتیں تچگ ءُ گْریوگ ءَ اَت۔ھرکس وڑے نہ وڑے ءَ گْریوگ ءَ اَت۔ایشی ءَ پد،منی چم دگ ءِ چپیں نیمگ ءَ اوشتاگیں بس ءَ کپت انت کہ دیم ءِ کانچ ئِے پُرشتگ اَت۔اِے "ارباز ٹرانسپورٹ" ءِ بسے اَت۔نوں من کمّو پوہ بوت انت کہ دگی وئیلے بوتگ۔پد ءَ منی چم "اسپیتیں ٹبل ڈورے" ءَ کپت انت کہ دگ ءِ راستیں دست ءَ چپّی دیم اَت۔ما ھِمدا چہ یک راھگوزی بچکے ءَ جُست گپت کہ چی بوتگ؟ بچک ءَ ھِچ پسّو نہ دات۔من دل ءَ جیڑ اِت بگندئے سنگت ءَ منی گپ نہ پھمت انت پمیشکا ھِچ ئِے نہ گْوشت۔ھیر، من اِنگو آنگو چمّاں شانک دیاں بوت آں کہ وتی نزیکیں سنگتے دیست۔آ مارا چِہ ساری ھمود ءَ اوشتاتگ اَت۔من چہ سنگت ءَ پُرس اِت کہ چی بوتگ؟ آ من ءَ سرپد کنان بوت۔آئی ءَ گْوشت کہ "دگی وئیلے بوتگ۔ارباز ءِ بس ءَ آ اسپیتیں ڈبل ڈور جتگ۔بس ڈبل ڈور ءِ پُشت ءَ چِہ آیگ ءَ بوتگ۔ڈبل ڈور ءَ پُشت ءِ بتّیانی روک کنگ ءَ ابید راستیں نیمگ ءَ وتی میتگ ءِ موڑ گپتگ۔راستیں نیمگ ءَ دست ءَ ٹال کناں ءَ سنگت ءَ گْوشت کہ آ ڈبل ڈور والا ءِ میتگ اِنت۔بس ءَ پُشت ءَ چِہ ڈبل ڈور ءَ را جتگ ءُ پد ءَ وت اوشتاتگ۔ڈبل ڈور ءَ را سے مُردم سوار بوتگ،چریشاں یکّے وَ ھما وھد ءَ مُرتگ ءُ دو زدگ بوتگ۔چہ دوئیں زرگ یکّے کمّو ٹپّی بوتگ بلے دومی سک باز۔دوئیں ٹپّی پہ الاج ءِ ھاتِر ءَ پنجگور ءَ برگ بوتگ انت ءُ میّت پہ شودگ ءَ برگ بوتگ۔گُڑا ایشی ءَ پد اِے میتگ ءِ مُردم اتکگ انت ءُ دگ اِش بند کُرتگ۔نوں اِے مردم گْوشگ ءَ انت تاں ھما وھد ءَ دگ بند اِنت کہ ما اِے بس نہ سوتکگ۔بس ءِ کانچ اِش ھم پُرشتگ انت۔ایشاں انچو اِرادہ کُرتگ کہ بس ءَ بُن دے ایں،پوج اتکگ ءُ بس ئِے بُن دیگ ءَ نہ اِشتگ۔نوں ھمیش اِنت پارٹی زھرشانی کنگ ءَ اِنت کہ بس مئے دُژمن اِنت،ما بس ءَ ھر رنگ ءَ بُن دے ایں۔"

سنگت ءَ مارا شّریں دُروشمے ءَ سرپد کُت کہ چوں اِے وئیل بوتگ ءُ چریشی ءَ چنچو تاوان بوتگ۔

ایشی ءَ پد، منی چم پد ءَ وتی بے چارگیں مات ءُ گُھاراں کپت انت کہ گْریوگ اِت انت۔آہ ءُ زاری کنگ ءَ اِت انت۔پریات کنگ ءَ اِت انت۔دست اِش بُرز ءَ اِت انت۔چمّاں شانک دیاں ءَ من پیریں بلُّکے دیست کہ زمین ءَ کُورّاں ءُ گْریوگ ءَ اَت۔بزّگ سک گْریوگ ءَ اَت۔چہ بلُّک ءِ گْریوگ ءُ ھاکشانی ءَ مُردم ءَ را انچو گُمان بوت کہ اسپتیں ڈبل ڈور ءَ بُلّک ءِ وتی ساہ ءُ جان سوار بوتگ انت۔بلُّک ءِ دنیا ءَ تھار بوتگ اَت۔آئی کِرّ ءَ گْریوگ ءَ ابید،دِگہ ھِچ پشت نہ کپتگ اَت۔آ گوں پیلوئیں میتگءَ تھنا گْریوگ ءَ اَت۔

من کہ ایشاناں گْریوگ ءَ دیست،چہ سپر ءَ بے ھال بوت آں۔دل ءَ لوٹ اِت کہ ایشانی زھرشانی ءَ ھوار بہ باں بلے۔۔۔۔واہ بے سِرنگی کہ ایشانی زھرشانی زُوت ھلاس کنگ بوت۔ایشاناں سروک نیست اَت۔ایشانی یک مُردمے ءَ گْوشت دگ ءَ بند کن انت بلے دومی ءَ نہ منّ اِت۔یک ءُ دو مُردم ءَ کش،آ دِگہ کُل  گْوشگ ءَ اِت انت کہ دگ ءَ پچ کن ایں۔ھمے مُردم کہ دگ ءِ پچی ءَ وش نہ اِت انت،کس ایشاناں مُردنی بِھ کنگ ءَ نہ اَت۔دگ پچ کنگ بوھگ ءَ اَت۔دگ ءِ سر ءِ سِنگ دُور کنگ بوھگ ءَ اِت انت۔ھِمدا یک ماتے ءَ دل ءِ سوک ءَ براہوئی ءَ زاھے دات ءُ گْوشت کہ دگ ءَ پرچا پچ کنگ ءَ اِت؟ من کہ مات جھ جنگ ءَ دیست گل بوت آں کہ دیم ءَ کیت ءُ زھرشانی ءَ برجم دار ایت بلے ھمے مات اِش ھم بِھ نہ کُت ءُ دگ ءِ سر ءِ آیگ ءَ نہ اِشت۔مات ھم پہ ارمانے بےوس بوت ءُ پُشت ءَ شُت۔زھرشانی ھلاس بوتگ اَت۔دگ پچ کنگ بوت۔کسان ءُ مزنیں تیوگیں گاڑی ءُ بس روان بوت انت۔چو آ دِگہ مُساپِراں ما اوں وتی بس ءَ سوار بوت ءُ دیم پہ منزل ءَ جُنزان بوت ایں بلے۔۔۔بلے مات گْریوگ ءَ اِت انت۔