وادی ڈھور سکرات ءَ اِنت
گْوادر شھر ءِ پُترگ ءِ راہ مھدی ءِ کوہ ءِ چیر ءَ ءُ دیمی زِر ءِ لمب ءَ میتگ وادی ڈھور گوں وتی وادانی داستان ءُ میراس ءَ نی بس چندیں وھد ءِ واستہ اَست ءُ گُڈی سکرات ءَ اِنت۔
ادا پیسر ءَ واد جوڑ کنگ بوتگ ءُ مردم سر ءُ روزگار بوتگ انت۔ بلے مرچاں اے دمگ ویران اِنت۔
سی پیک شھدگ ءِ جوڑ بوھگ ءَ مردم لڈّینگ بوتگ انت۔ مردماں زرّ ءُ جاگہ وَ دیگ بوتگ۔۔۔بلے بے سروکی ءَ اے پت ءُ پیروکی جاگہ، سْیادی ءُ روزگار پُلگ بوتگ۔
نی واد ءِ اے جاگہ ءَ ایوک دو،سے مردم پش کپتگ، ءُ اے میراس ھم گاری ءِ سیم سران اِنت۔ مرچاں وادی ڈھور ءِ پُترگ ءَ وتی پجار کارڈ ءِ ایر کنگ ءُ رزا گِرگ المی اِنت۔
مردم ناں آجوئی ءَ وتی پشکپتگیں مردمانی
گندوکی ءَ شُت کن اَنت۔۔۔ناکہ پیسری وشیاں دیست کن انت۔
لھتیں زرداراں گوں ھندی میراں ھوار سرکار ءَ، یک میراسے زوال کُت ءُ بھا کُت۔ مرچی وادی ڈھور وتی سکرات ءَ اِنت۔
اد ءِ پشکپتگیں مردم آجوئی ءَ وتی ھیالاں
ھم درشان کُت نہ کن انت۔ اے پشکپتگیں مردم بیم ءِ آماچ انت۔ زرداراں گوں میر ءُ سرکار، اے میراس
گار ءُ بیگواہ کُت۔
No comments:
Post a Comment