اے آر داد: واجہ قاضی۔۔۔۔

 

واجہ مبارک کازی!

من ءَ  بَکش ءُ  درگوز کن کہ من سک دُوراں۔

من اگاں در بہ کپان ءُ  بیایاں ھم رست نہ کناں۔شمارا گُڈسری دمان ءَ  کمیں چاراتگ ات بلّے دل چد ءُ  گیش گمیگ بوتگ ات بلے بے وساں

یہ نہ تھی ہماری قسمت کہ وصال یار ہوتا

من امبر ءُ  منیر کلانچی ءَ  گوشتگ کہ منی سلام ءَ  واجہ سرکن ات۔ بدبھتی دگہ چی بوت کنت کہ اے گُڈسری ندارگ ھم منی بھت ءَ  نہ بوت کہ بیایا ن  ءُ ترا بچاراں۔

مرچی بیتوار یک کنجے ءَ  کَپگ لوٹاں  ءُ  تئی اے دستونک ءَ 

چوشیں کازی یے کہ مبارک انت پدا مشکل انت کہ ودی بہ بیت۔

ھمے رنگ ءَ  گُوشگ لوٹاں بلّے تئی چم ارسیگ بنت۔

وتی اے کستر ءَ  بَکش۔ من ترا شّری زاناں تو کسے ءِ  ھم گپ ءَ  داں دیر ءَ  دل ءَ  ندارئے۔

تئی کستر

اے آر داد

شال