کازی ءَ دراہ یکجاہ کتگ انت۔

اے آر داد

سنگتےگوشگ ءَ ات کہ مبارک ءَ  راج یکجاہ کتگ۔من گْوشت  اے ازم ءُ  لبزانک ءِ  کرامات انت کہ مہر ءِ  ربیدگ  ءَ زندگ کنت۔ما وَ کس زانت نہ کنیں کہ اتا شات چنت مردم ءَ  برتگ ءُ  کبر ءُ  کسارت کرتگ  بلکیں 2005 ءَ  کہ من شال ءَ  اتکگ اتاں ھمک بلوچ ءَ  کہ آئی ءِ  کبر ءِ  جست کتگ ات کس ءَ  نزانتگ ات واجہ کجا کلّ انت۔ھمے رنگ ءَ  سید ھاشمی ءِ میّت ءَ  چنت مردم گون بیتگ اشی ءِ  بارو ءَ  بلکیں احمد زھیر ءَ  بزانتیں یا  یک ءُ  دو دگہ مردم بہ بنت اشی ءَ  بزان انت ۔اے شرپ ایوک مبارک ءَ  رستگ  کہ اینچو مردمانی دل ءُ  دریکگانی نیام ءَ  کلّ کنگ بیتگ ،سرجمیں راج یکجاہ کتگ۔پرچا اے لشکر ءَ  شنگینگ بہ بیت؟۔چریشی(ھمے شنگینگ ءِ  کار ءَ )  اگاں راج ءُ  زبان ءَ  نپ ءُ  سیتّے رست  کنت گُڑا اے کار ءَ  برجاہ دارگ بہ بیت۔ مبارک بلوچی ءِ  میراس انت ۔کس اے گپ ءَ  مہ کنت کہ آئی ءَ  ایوک من زاناں۔من ءَ  چہ شرتر ارشاد مبارک ءَ  زانت، قاسم ءُ  حنیف  زان انت، ندیم اکرم ءُ  پروفیسر سکسینا شر تر زان انت۔منیر ءُ  ممتاز یوسف آئی ءَ  جُوانتر زان انت۔ عبید شاد ءُ  عابد علیم  آئی ءَ  من  ءَ چہ شرتر زان انت۔ پسنی ءَ  چہ شرتر آئی ءَ  کَے زانت۔ زانگ دگہ گپے ءُ  مبارک  ءِ  ازم ءِ  پوہ بیگ دگہ گپے۔

کازی ءَ  کہ نی راج ھر کس وتی وڑ ءَ  یات کنگ لوٹ ایت پہ آئی پرسی دیوانے ایر کنگ لوٹ ایت بلّے کنت۔ سیلم کرد اگاں شال ءَ  آئی ءِ  پرس ءَ  دارگ لوت ایت بلّے دار ایت ،اگاں ورنا وانندگ گلّے پہ آئی ءَ  دیوانے کنگ لوٹ ایت بلّے کنت۔ باندا آرسی ڈی ھم بلکیں دیوانے بکنت، کے بی فراق ھم آئی ءَ  وتی رنگ ءَ  گیر آرگ لوٹ ایت، دیوانے کنگ لوٹ ایت من  ءُ  تو کے یاں کہ آئی ءَ  بداراں ءُ  بگوشاں کہ مبارک ایوک منی میراس انت۔ھدا ءَ  بچار ات مبارک ءَ  اینچو کسان مکن ات یک پگرے ءِ  تہ ءَ  کیز مکن ات۔

مبارک ءَ  وتی زند ءَ  شما آئی ءِ  گُلگداراں بوان ات، مدام گُوشتگ ات کسے یک لبزے ھم بلوچی ءَ  نبشتگ کنت، من ءَ  دوست بیت۔ نی کہ کازی ءَ  اے راج یکجاہ کتگ اشی ءَ  پرے زیت ءَ  شنگینگ مہ بیت۔

 کازی ءِ  وامدار ما ءُ  شمائیں کہ آئی ءِ  سر ءَ  ھچ نبشتگ نہ کتگ ۔ حنیف دیدگ ءَ  بگر داں نورمحسن ءَ  بیا درائیناں کازی ءِ  زند ءَ  آئی ءِ  سر ءَ  نبشتگ کتگ۔اسگرداد رس ءَ  بگر داں عابد علیم ءُ  سحر احمد (من وتی نام ءَ  نہ گراں کہ من چنچو نبشتانک آئی ءِ  سر ءَ  نبشتگ)  ءَ ھم ھما دور ءَ  کازی  وتی رنگ ءَ  جیڑ اتگ ءُ  چیزے نہ چیزے نبشتگ کتگ۔

شما ماھتاک بلوچی،سچکان، دْرد ءُ  چمّگ ءِ  تاکاں بْوان ات کہ کازی ءَ  آئی ءِ  زند ءَ  مردماں یات کرتگ ءُ آئی ءِ  شاعری ءِ  سر ءَ  نبشتگ کتگ بلے چو کہ ما اے چیز نہ دیستگ انت ۔ ھژدری نہ انت ھر ندکار ءُ  شاعرے ءِ  سر ءَ  آئی ءِ  زند ءَ آئی ءِ  ازمی درائیں پھنات دیم ءَ  بیا انت ۔یکے کہ نبیسگ ءَ  انت زانگ نہ بیت کہ دیمتر ءَ  آئی ءِ  بودشت چونین بنت ،نی کہ مبارک ءَ  وتی کار سرجم کتگ ءُ  پشت مانداتگ ،نی آئی ءِ  سر ءَگپ بوت کنت کہ آکجا اوشتاتگ ۔

ھمے نیام ءَ  کپوکیں مردم وتی سیاست ءَ  انی بِلّ انت اگاں آیاں گوں مبارک ءَ  دوستی ءُ  واھگے ھست آئی ءِ  ازم ءُ  شاعری ءِ  سر ءَ  نبشتگ بکن انت کہ لبزانک ءِ  مستریں دوستی ءُ  نزیکی ھمیش انت ءُ  مبارک کازی ءِ  پجار ھم ھمیش انت۔اگاں نویسگ ءِ  کار ءَ  نہ زان انت کازی ءِ  سر ءَ  نبشتگیں نبشتانکاں بہ چن انتءُ  نزّ بیارانت کہ دو کتاب ارزانی ءَ  بوت کن انت چریشی نوکیں وانوکے زانت کنت کہ دنیگا مبارک چون چارگ ءُ  سما کنگ بیتگ۔