بلوچ دراجیں راہ یے ءَ سپر ءَ اِنت۔۔۔

شیھک بلوچ

بلوچ زھر ءَ پُر اِنت۔ وتی لیکہ ءِ سر ءَ اوشتاتگ۔ نزور بوتگ یا تُرس اِتگ بلے وتی راہ ءَ زانت۔ ھردیں آئی ءَ موہ رسیت پد ءَ سر ءَ چِست کنت، توار ءَ بُرز  کنت ءُ جھان ءَ پیش داریت کہ من بلوچے آں۔

اے نندگ ءُ جیڑگی اِنت کہ جاور برے برے ھمے ھدّ ءَ کاینت ءُ رس انت کہ بلوچ وتی تُرس ءُ بیم ءِ پردہ ءَ لگوشیت۔ کُکار کنت ءُ دل ءِ سیر ءَ گریت۔۔۔ بلے پد ءَ ترْیت، ساڑیت ءُ جیڑیت کہ چُش نہ اِنت کہ اے جاور زور پیداگ کنگ بوتگ اَنت دانکہ چہ  بلوچ ءِ جزباتاں نَپ زورگ بہ بیت؟ (ھُدا انت کہ چُش مہ بات) بلے مار ءِ وارتگین ءَ ساد ءِ کرّ ءَ تُرسیت۔ ھمے سر دائم بلوچ ءِ سر ءَ ساھیل باتاں کہ مرچی گوں دلیری ءَ بلوچ ءِ ھمراہ اَنت۔ اے سرانی رُدگ ءُ شعور ءِ آرگ ءَ، تُرس ءِ گُڈگ ءَ دھکے ءَ گیش لگ اِتگ۔ ءُ بلوچ ءَ گیش اے گپ ءَ دگہ کے زانت کنت کہ سرانی روگ ءَ پد چونیں چونیں سَرَگ آرگ ءُ بلوچ ءِ سر ءَ مُشگ بنت۔

اشتاپی کار وَ چوناھا شَر نہ بَنت. اے وھد ھم بلوچ ءَ دیست کہ واجہ چیئرمین گُلام مھمد اَت ءُ بی این ایم ءُ بی ایس او ءِ سنگت اِت انت ءُ دگّانی سَرا اوگام اِت انت. ورناہ اِشتاپ ات انت ءُ جزباتی ات انت کہ آجوئی نی رَستگ. بلے دژمن ءَ ھُنر بازی کُت ءُ دُرست یک پہ یک ءَ چِست کنان کُت اَنت. 

پد ءَ بلوچستان ءِ کُنڈ کُنڈ ءَ ھر دل عزیز ءُ واجہ کار لانچ کُت انت۔ بلوچ ءَ سک باز تاوان دات۔

اَنی پَدا ھما جاور زاھر اَنت۔ چہ آ جاوراں بلوچ ءَ چی دربرگی اَت، چی کنگی اَت ءُ چی انّاں، اشیی ءِ سر ءَ جیڑگی اِنت۔   جھد ءِ چہ اشتاپی ءَ نئیت ءُ تَلار ءَ نہ رَسیت۔  اشتاپی تھنا ٹک ءُ نشان کنگ ءَ کمک کنت. 

مارا اے گپ مَارَگی انت کہ جھد ءِ دیم ءَ برگ ءِ واستہ زندگ بئیگ ءُ وتی پھریز کَنگ کَارانی دیم ءَ بَرگ اَلمی انت. دانکہ مئے مُچی، مئے تپاکی ءُ مئے زندگ بوھگ دژمن ءَ گیشتر بہ تُرسین ایت۔