دشت منی مھرانی ھنکیں

 دشت منی مھرانی ھنکیں

ھبیب کریم

دشت ءَ منی یک کّسہے کہ نہ سرجم اِنت۔ ھمے کہ اے بیگاہءِ گوات سر کنت دِل ھما ترانگاں کپیت کہ من وتی کسانی گوں دشت ءِ پُلکان گوازینتگ ۔۔۔۔

 چندے مُدت ءَ پد من کہ وھدے دشت ءَ شُتاں گُڈا منءَ ھمے سما بیت کہ دشت منی یک کّسہے کہ نہ سرجم انت۔۔۔

 من وھدے کہ دشت دیست ءُ دشت ءِ گونڈو دیست آں داں ھما دشت ھما موسم ھما گونڈوانی سُھب ءِ وانگ ءُ بیگاہءِ پس چارینگ ۔۔۔ ھچ بدل نہ بیتگ اَت۔۔۔

من وھدے کہ ھمے گونڈواں جُست کُت کہ شُما چی کنگءَ اِت؟ گُڈا آھاں منءَ ھمے جواب دات کہ ما سُھب ءَ وانگ ءَ اِنت ءُ بیگاہءَ پساں روین۔ مئے اسکولاں ھچ وانگ نیست گُڈا من وتی ھما ترانگ ءَ کپت آں کہ من ھم ھمے دشت ءِ دمکاں زِندے گوازینتگ بلے دشت ءِ گونڈو باز مھرواناں آ پس ھم چارین انت ءُ آھاں وتی وانگ ھم برجاہ داشتگ۔

 اے گونڈواں کہ تو وھدے جُست کن ئے گُڈا تئی دِل ءَ یک مارِشتے چست بیت  وھدے کہ تئی چم آھاں کپ انت گُڈا تو آھانی توکءَ یک پروشتگیں مردُمے گِندئے کہ آ گون ھمے زندگی ءَ چنچو گل ءُ شات انت۔ آھانی دست ءِ گُلیر دِرتگیں گورءِ گُد ءُ دست ءِ تپر ترا یک سبک ءِ دات۔ زِندگی گُش ئے گوں دشت ءِ پُلکان بندوک انت ۔۔۔۔۔

دشت مھرانی جنگل ءِ نام اِنت۔۔۔۔۔