پگرءِ سیمی رنگ

    پگرءِ سیمیرنگ 

شاہ میر بلوچ

گُشنت مردم مُدام ارزانیاں پہ وت گِچین کنت۔ آ مدام ھمے لوٹءَ دار اِیت کہ چتور ءُ چینچو ارزانی ءَ من چہ زندءِ اڑ ءُ جنجالاں بہ گیشّ آں۔ من چے پھم زندءَ پہ ارزانی بہ گوْازین آں۔ آ مدام پہ وت ( comfort zone) جوڑ کنگ لوٹ اِیت۔ گشنت مردم پاد پر دینت اے زانتءَ پد کہ ھالیک نندگ یا کہ ارزانی ءِ شوہازگءَ زندءِ گُزران نہ بیت بلے انگت آ گو ھاموشی ءَ وت بے سماء یا تو بگوْش جیڑہاں چمچیرگ کن اَنت ۔ 

من ھم یک انچے چاگردے ءِِِ تہا زندگ ات آں۔ من ھم ھمے دودءُ ربیداں دیم بروک اَت آں۔ من ھم ھمے پگرءِ تہا زندءَ گوْازینگءَ ات آں کہ دو وھدءِ نان ءُ یک کارے پہ زند گوْازینگءَ بس اِنت چدو گیش سردردی،لالچ، گیش لوٹیءِ ویل ءُ بکولِ مُلاّہانی  گناہ اِنت من ھمے شُبینءِ تہا ات آں۔ من ھمے گناہاں چے وتءَ پھریزگءَ ات آں۔ من ھمے گیش لوٹیءَ آچ وتءَ دورءُ گستا کنگءَ ات آں کہ یک روچے من جیڑ اِت جیڑہ لاپءِ نہ اِنت.......

پہ زندگ بوئگءَ ساہءُ نانءِ ھمرائیءَ یک ازمے ھم درکار اِنت ما بگند ئے کہ وتءَ بے سماء بکن اِیں۔ ما بگندئے زندءَ لیبوئے ھساب بکن اِیں۔ ما بگندے زندءِ پندلءَ سرپد مہ بہ اِیں۔ ما بگندے وتءَ کوچڑا بکن اِیں۔ ما بگندے وتی ھمک واھشتءَ نِگُٹّ ءُ بے جان بکن اِیں بلے راستی مئے مدام پشتءَ کئیت۔ آ مارا مدام ٹوئین اِیت پرچی اے کہ اشیءَ کہ من تو ءُ منی مھلوک گوازینگءَ اِیں اشیءَ زند نہ بلکہ سردیں ساھگ(comfort zone) گوْشنت. ءُ ھمے ویل اِنت کہ مارا بیستءُ یک کرنءَ واب گیتکگ ئے ءُ پدا ما انگت دلمانگ اِیں کہ بہ وپس اِیں....

گش اَنت کہ "وپتگیں مردانی میش نر کار اَنت" بلے مرچاں ھچ نیار اَنت...... البتہ میشانی جند بیگواہ بنت.