پرُشتگیں واب سبز انت

پْرُشتگیں واب سبز اَنت

 مناھِل بلوچ

من بلوچستان ءِ یک کلّگے ءَ ودی بوتگ آں۔ من کسانی ءِ ھپت سال ماں گریشگ ءَ گوازینتگ۔ پد ءَ منی کھول شھر ءَ اتک۔ اِد ءَ ما نوک اِت اِیں۔ کمّو وھد ءِ تہ ءَ گوں اود ءِ جنکاں منی دزگھاری بوت۔ یک روچے من گوں دزگھارے ءَ لیب ءَ شُت آں۔ من دیست یک جاھے ھست کہ نام ئِے وانگ جاہ اِنت۔ منی دزگھاراں گْوشت اِے وانگ جاہ اِنت۔ اِد ءَ مردم وان اَنت ھم ءُ بازیں جْوانیں کار دربر اَنت استاد ءُ تبیب جوڑ بنت۔ منی بازیں دزگھارے ھم ھمود ءَ دربرگ ءَ اَت۔ منی ھم دل ءَ گْوشت کہ من بْوان آں۔ من وتی پِت ءَ گْوشت کہ من وانگ لوٹ آں بلے پِت ءَ گْوشت مئے واستا وانگ ائیب اِنت گڑا من وتی وانگ ءِ واھشت یلہ کُت۔ من ءَ چہ درکسانی ءَ مات ءَ کار ءُ چلوپگ سوج دات۔ من گِسے ءِ سرجمیں کار زانتگ اِت اَنت۔  وھدے کہ منی اُمر دوازدہ سال بوت منی کماش ءَ منی سانگ ٹھینت سالے ءَ پد منی آروس بوت۔ 

لھتیں وھد ءَ پد ھدا ءَ من ءَ یک بانکے بکشات من شادان بوت آں۔ گْوشت کہ من ونت نہ کُت منی بانک انشاء الله وان اِیت۔ وھدے منی بانک ءَ سالے بوت، لھتیں بے مانائیں جنجالانی سبب ءَ منی سَون دیگ بوت اَنت۔ من سکّ پْرشت ءُ ملور بوت آں۔ من پگر کُت کہ آ وھد ءَ کہ من کسان اِت آں، منی پِت ءُ مات ءَ من ءَ سور دات ءُ چہ وتی زِمّہ واریاں آزات کُت۔ نو من ءَ گوں منی چُکّ ءَ چون دار اِنت؟ اِے گْونڈکیں زھگ ءِ رودینگ، دلگوش کنگ، لاپ دیگ گوں من چون بوت کنت؟

بلے پد ءَ من جیڑ اِت ھرچی بوت گْوست من وتی زند ءَ ھرچی دیستگ نو من ھچبر نیل آں کہ منی بانک ءَ گوں چوش بہ بیت۔ من ھما وھد ءَ گوں وت ءَ زبان کُت کہ من وتی بانک ءَ یک مزنیں وانندھے جوڑ کن آں۔ من وتی پْرُشتگیں واب وتی بانک ءِ چمّاں دات اَنت۔ منّتوار آں من واجہ ھدا ءِ کہ منی زبان ءِ کول پورہ بوت ءُ منی بانک یک وانندھے جوڑ بوت ءُ منی زند ءِ کِسّہ ءَ نبشتہ کنگ ءَ اِنت۔

من ءَ گوں وتی مات ءَ مهر اِنت ھو