لبزانت ءِ کارست چرائی ءِ ازم ءَ گِستا کنگ بیت؟

لبزانت ءِ کارست چرائی ءِ ازم ءَ گِستا کنگ بیت؟

مُزھر الاسلام / شاہ ابن شین

 یک رندے مردے ءَ  یکے ءَ را جُست کت کہ" اگاں تو جنگل ءَ بہ بئے ءُ اود ءَ مزارے بہ اِت تو چون کن ئے ؟ " آئی ءَ پسّہ دات " من چہ جنگل ءَ تچان ءُ شھر ءَ کایاں " مرد ءَ پدا جُست کت " اگاں مزار شھر ءَ بہ اِت گڑا؟" آئی ءَ گُشت " من تچان ءُ لوگ ءَ رواں "

"اگاں مزار تئی لوگ ءَ بہ اِت گڑا؟" 

گْومے جست ءَ دیم ءِ مرد ءَ گشت "شریں تو من ءَ بگش تو منی بدل ءَ ئے یا مزار ئے؟"

نوں ھدا بزانت آ مرد ءَ چِہ پسّہ دات بلے اگاں آئی ءِ جاہ ءَ لبزانتے بوتیں گڑا  پسّہ ئےِ الّمی ءَ چوش بوتگ ات کہ " واجہ بدل ءَ آں وَ من تئی بلے بیا کہ من ءَ چہ مزار ءَ تُرس ایت"

ھمے ھِلّت اِنت کہ مرچاں مئے بازیں لبزانت دو کُستائی ءُ دو پوستی ءِ نادراھی ءَ گْور جتگ اَنت آھانی راست ایں پجّار مُجے ءِ تہ ءَ اِنت. نوں آ باریگ ءَ جتگ کہ ساچشت ءِ لیکہ ئی بھر ءِ کُمک ءَ لبزانت ءِ وتی یک شونداتے دیم ءَ اتکگ 

وھدے لبزانت وتی لیکہ ءِ شون ءَ پچّارگ بوتگ اَنت گڑا مردماں چہ دُور ءَ لبزانت ءِ روِشت ءُ آئی ءِ کارست ءِ راستیں گمان بوتگ

بلے مرچیگ ایں لبزانت ءُ لچّہ کار ءِ پچّار مُجے ءِ تہ ءَ اندیم اِنت

اے دو پوستی تھنا لیکہ آنی تہ ءَ نہ اِنت بلکیں اے آئی ءِ کارست ءُ ازم ءِ تہ ءَ ھم اڑ اتگیں رنگے ءَ مان  اِنت . مسال ءِ گپّ ءَ مئے گیشتر لچہ کار ' لبزانت وت ءَ رھبند دوست ءُ لیکہ ءِ سرا تمند ءُ جَلّوک سرپد بنت  بلے ھردیں کہ وار اش چوٹ بہ بیت یا وتی نپ ءَ مہ گِند اَنت گڑا ھما دمان ءَ وتی لیکہ ءُ رھبندانی بدل کنگ ءَ چکّ ءُ پد نہ بنت . ھمے وڑا آزمانک ءُ لچّہ کاری ءِ تہ ءَ لھتیں مسالی کارست کہ بنت مئے لبزانت ءُ لچہ کارانی تہ ءَ یا ھمے کردارانی واھند ءُ ساچوکانی تہ ءَ  وتی جند ءِ ساتکگیں راستیں ءُ شریں کارستانی تشے  شرّی ھم گندگ ءَ نہ اِت بلکیں آ گونڈیں ءُ دروگیں کارستاں چہ گیشتر سان زُور اَنت 

گیشتر لبزانتانی لیکہ ءُ رھبند  دپ گُپتی دگہ بنت ءُ نبشتہ اش دگہ.

مرچاں درستاں چہ سوب مند تریں لبزانت ھما اِنت کہ آ دو کُستائی ءِ  بیرک دار بہ بیت  لیکہ ءُ سوجاں ھم بدل کت بہ کنت دو تل ءُ دو پوستے بہ بیت ءُ اگاں رھبند ءُ لیکہ آنی سرا کمّے رھم بہ کنت پرائی ءِ جند ءَ گھتریں شَورے بیت 

اے دِرچ ءَ اے ھم یک ھژدری ایں جستے کہ لبزانت ءِ کارست چرائی ءِ ازم ءَ گِستا کنگ بیت؟ ما  اے ھبر ءَ را باز رندا جتگ کہ ھما مردم لبزانت ءِ ازم ءَ چرائی ءِ کارست ءَ چہ گستا کن اَنت ءُ چار اَنت آ وتی دو پوستی ءِ کار راھبند ءَ کارمردگ ءَ اَنت پرچا کہ ما ھمے سرپد بیں ازم چہ لبزانت ءِ کارست ءَ ءُ کارست چہ ازم ءَ سان زیر اِیت ما دزّ دروگ بند ءُ بدکردیں مردمے ءَ گوں اے ھاترا مھر کت نہ کن ایں کہ آ  لچّہ گُش ایت یا آزمانک ھم نبشتہ کنت

لبزانت چاگرد ءِ ھست ءُ نیست انت اگاں ھمے لبزانت ءِ کار ءُ کرد بزاں آئی ءِ ازم ءُ کارست ءِ تہ ءَ دگری  بہ بیت گڑا آ چاگرد ءَ را چے دات کنت؟  ھما راست کہ لبزانت ءِ کارست ءِ تہ ءَ مہ تُرْک ایت بلکیں آ آئی ءَ پہ زور وتی ساچشت ءِ تہ ءَ مان بہ چِنت  گڑا آ ساچشت ھچبر وتی وانوک ءِ سرا وتی سان ءَ دور دات نہ کنت راست ھما وھد ءَ دل ءَ لگّ ایت کہ آئی ءِ درشانوک ھم راست گُشے بہ بیت  بلے دروگ بند ھمینچو مزن ایں راستے پدّر بہ کنت آئی ءِ ھمے راست ھم شکّیگ بیت اے نادراھی ءِ بُن ھمے دو دیمی اِنت 

باز کس اے گپ ءَ جنت کہ " واجہ اے دو تل ءُ دو پوستی وَ چوناہ ءَ چاگرد ءَ ھست اِنت ءُ پدا لبزانت ھمے چاگرد ءِ بھرے سان وَ لازم زور ایت" بلے اے وڑیں منّانک آنی دیم ءَ آروک اے ھبر ءَ مدام پراموش بنت کہ لبزانت چاگرد ءِ راجمانی،  چاگردی ءُ ابرمی مئیلانی ریسّ ءُ پرّیس کنوک ءُ پریشاں جوانیں توجیل سازوک اِنت اگاں آ وت بد گمان بہ بیت ءُ سِلاھاں دور بہ دنت گڑا آ لچہ یا لبزانک نویسگ ءِ بدل ءَ یک انچیں وردن جاھے پچ بہ کنت کہ اود ءَ ھارگاں بہ جائیت ءُ بُن سَنگاں چہ وت کم بہ کنت

 ساچشتی راست چہ گیش اتگیں لیکہ آں ودی بیت ءُ اے ھما لبزانتانی ونڈ ءَ کپ ایت کہ آ وتی لیکہ ءُ وتی جوڑ کتگیں رھبندانی سرا وت ءَ مدام مھکم دار اَنت ءُ ھچ وڑیں ریا ءُ رُوہ نہ کن اَنت بلے ھما لبزانت کہ گونڈ گونڈیں نپ بچار ایت یا وتی زاتی مول ءِ رندگیری ءَ بہ کنت گڑا آئی ءِ ساچشتی راست مدام دو دیمی یے بیت منی ھیالاں اے وڑیں لبزانت چاگرد ءِ سرا لچّ اتگیں دنزے ءَ ابید دگہ ھچّے اوں نہ اِنت 

مئے ھما واجہ ایں لبزانت کہ مدام گش اَنت ازم ءُ کارست گستا کنگ بہ بنت ھما  یکبرے پدا وتی ساچشت ءُ وتی جند ءِ کارست ءِ سرا چمشانکے الّم بدی اَنت مارا ھما لبزانتانی رندگیری کنگی اِنت کہ آ  ازم ءُ کارست ءَ گِستا نہ کن اَنت نہ چار اَنت پرچا کہ لبزانت چاگرد ءِ ھست ءُ نیست ھما وھد ءَ گشگ بیت کہ آئی ءِ ساچشتی راست مدام چہ آئی ءِ جند ءِ کارست ءُ آئی ءِ ازم ءِ راستی  ءِ باتن ءَ چہ بہ تُرْک ایت۔ 

اے نبشتانک ءِ باز رِد  یا باز لبزانی مانا من تچک ءَ تچک نہ ترّینتگ اَنت بلکیں ھما رِدانی ھیال زُرتگ ءُ بلوچی پوشاک گورا داتگ اَنت