حسیبہ کمبرانی جھد ءُ امیتءِ چیدگ۔ گوادر ءِ توار

حسیبہ کمبرانی جھد ءُ امیتءِ چیدگ

جاوید بلوچ                                               

 اسلامءِ راجدپترءَ براتیءُ گہاریءِ سکیءِ وھدءَ مستریں درور بی بی زینبءِ دیگ بیت کہ وھدے کوفہءِ مکاریں مردم پشت کنزت انت ءُ واجہ امام حسین نیم راہءَ درو ات۔ یزیدءِ لشکرءَ دریں نبیءِ اولاد کربلہءِ سیاہ ڈنءَ انگیر کُت انت ءُ پہ زور یزیدءِ سرکارءِ منگءِ ھکم دات گڑا واجہ حسینءَ چیروکائی ءُ پہ زور یزیدءِ سرکارءِ نہ منگءِ جار جت۔ اے نہ منگءِ برورد ءَ واجہ حسینءِ کہولءِ سرجمیں مردین چُک یک پہ یکءَ شہید کنگ بوت انت۔ گُڈسرا یزیدی لشکرءَ گدان ھم سوتک انت ءُ پاکیں بی بی ھم بے سرءُ سامان کُت انت بلئے ھمے بزگیں کاروانءِ سروکی واجہ حسینءِ شہید بوھگءَ پد آئیءِ بانکیں گہار بی بی زینبءَ کُرت ءُ راجدپترءِ تہا وتی براتءِ کوپگ بوھگءِ ھمرائیءَ آئیءِ جاگہءَ دژمنءِ زوراکیءَ پد وتی کہول ءُ کاروانءِ سروک بیت تاں پدا مدینہءَ سر بوت انت۔

ھمے وڑءَ وھدے فرعونءِ نجومی اے پیش گوشیءَ کن انت کہ آئیءِ سلطنتءَ واجہ ھداءِ دریں کاسدے پیداگ بوتگ ءُ آ تئی دروگیں ھدائیءَ پادمال کنت گڑا فرعون وتی سلطنتءِ تہا پیداگ بوتگیں درستیں مردین چُکاں کُشگءِ جارءَ جنت۔ ادا ھم واجہ موساءِ بانکیں گہار وتی لاڈُکیں براتءَ وھدے کورءَ یل دنت گڑا سرجمءَ ھمے انانءَ بیت کہ آ ھروڑءَ بہ رکیت ءُ سلامت بہ بیت تا وھدے واجہ موسا فرعونءِ لوگءَ بیت ھمروچ چیروکائی آئیءِ ھال شونیءَ کنت ءُ اے پاکءُ پلگاریں سیادیءَ نامے بکشائیت۔

بلوچءِ راجدپترءَ ھم اے وڑیں درور بے کساس ھست کہ وھدے براتانی سرا سکی ءُ سوری اتکگ گڑا چو بانڑی بلوچ گہاراں زھم ھم دستءَ کُتگ ءُ دژمنءِ چم ماں ھاکاں پُر کُتگ آں۔ یا انوگیں دہرءَ جہانءِ راج دپترءَ مستریں پادانی روانک بہ بیت کہ بلوچ گہاراں پہ براتانی آجوئیءَ پادانی تراول، بیہار ءُ زوراکی سگ اتگ انت۔ بلوچءِ انوگیں جاور اے وڑیں دروراں پُر انت کہ بلوچءِ جنک یا گہاراں براتی بار وتی کوپگاں زُرتگ انت ءُ جہانءَ اے کلوہ داتگ کہ جہانءِ زالبول چہ مردیناں آجوئی لوٹگءَ آں بلئے بلوچءِ جنک وتی مردینانی آجوئیءَ لوٹگءَ انت۔ اے سرپءَ بے کساس نام مارا دست کپت کہ آہاں بلوچ چاگردءَ اے دہرءَ ھم کربلہءِ سیاہ ڈنءِ شیرزالیں بی بی زینبءِ یات نوک کُتگ انت۔ مرچی سیما بہ بیت، پرزانہ یا ھسیبہ یا دگہ بے کساس۔۔۔۔ 

ھسیبہءِ جھد اے واستہ ایوک یات دارگی نہ انت کہ آئیءَ زہرشانی کُت، کُکار کُت، گریت، وا ءُ زاری کُت۔ بلکیں اے واستہ ھسیبہ جھدءُ سوبمندیءِ نشان انت کہ چہ اشییءَ دگہ سدانی ھسیبہاں نوکیں امیت رستگ۔ ھسیبہءِ ریتکگیں ارساں اے پدر کُت کہ دانکہ تو نہ گریوئے دژمن و چونائیءَ تئی توارءَ نہ اِش کنت بلئے جندئے وپتگیں راج ءُ دگہ راجانی گُنگ ءُ کرّیں گریب ءُ بزگر ھم تئی دردءَ نہ مار انت۔ ھسیبہءِ سوبمندیءَ اے پدر کُت کہ اگاں تؤ ھچ کُت نہ کن ئے گریت و کن ئے، پریات و کُت کن ئے، گپ جت ءُ کُکار و کُت کن ئے۔ گڑا الم بکن۔ ھاموشی مستریں مرگ انت ءُ ھاموش بوھگی نہ انت چیاکہ تو ھاموش بہ بئے گڑا چالاکیں سوداگر سیاستءِ نامءِ سرا ترا کارمرز کن انت ءُ وتی نپ ءُ سیتانی گرگءَ پہ ترا ءُ تئی نامءَ سوداگری کن انت۔ ھسیبہءَ ھر در ٹک ات ءُ ھر ھما دیم راجءِ دیمءَ پدر کُت ءُ پیش داشت ھما کہ مزنیں شھکارگ ءُ جکسوکیں تران کن انت۔ ھما کہ دو، دو سال نیم پہ نیم ھور بنت ءُ پدا کچکولءَ دوبر زور انت ھداءِ نامءَ، بلوچءِ نامءَ ءُ بزگیں بلوچستانءِ نامءَ گر انت ءُ پنڈگ ءَ کاینت۔

ھسیبہءِ سوبمندیءَ ناں ایوک بلوچءِ زالبولءِ تمردی ءُ شان بُرز کت بلکیں براتی ءُ گہاریءِ بی بی زینب ءُ واجہ حسین ءِ یزیدی لشکرءِ دیمءَ وتی کہولءِ راہشون بوھگءِ درور نوک کُت۔ ءُ اشییءِ ھمرائیءَ اے سوبمندیءَ اے تاک ھم  رژنائیں وڑےءَ پدر کُت کہ ھر بلوچءَ وتی جنگ وتءَ اوں کنگی انت ءُ ھمے جھدءِ پڑءَ ھماہاں گوں ھور بوھگی انت ھما کہ تئی تہا انت ءُ تئی وڑءَ انت۔ ھسیبہ ءِ جھد ءِ سوبمندی یک امیتے پہ دگہ ہزاراں بلوچ گہاراں کہ آ ھم روچے ناں روچے الم ھمے وشیاں گنداں ءُ آ گہار نوں دلپروش نہ بنت نزور نہ بنت بلکیں ھر کدے کہ آہانی وس رؤت آ جاک کن انت، کُکار کن انت، گریونت ھم بلئے ھاموش نہ بنت۔ چیاکہ ھما وھدے کہ تؤ ھسیبہ نہ بئے گڑا بے امیت بئے۔