نمدی یے هندوستان ءِ سُتکگ دلیں لچّہ کار جانی ءِ نام ءَ !

نمدی یے هندوستان ءِ سُتکگ دلیں لچّہ کار جانی ءِ نام ءَ !    

دروت چاهڑیں دردانی راهی، گِهیں بیلی جانی !   

اُمیت اِنت تو جوڑ ءُ وش ئے ءُ تئی زِرد ءِ پُر شرتگیں مهر ءُ واهگ ءِ آس جمبلاسک اِنت-    

پتو اِے نمدی ءِ نبیسگ ءِ مول ءُ مراد وتی دل ءِ گُبارانی درشانی ءُ اے اِنان ءَ پرینگ انت کہ چو ترا بازیں کریاب دلیں واهگدر دل ءِ بازار ءَ وڈالی اَنت-   

دیدگیں جانی!     

من ءَ تئی نبشتگیں هر لچّۂ ءُ پربند دوست بنت- درد چکار، اندوهناکیں گال، لهڑیں پاهار چہ تئی هر شئر ءَ پیداور اِنت-   

جانی تو وت وتی گُلگدارے ءَ گوشتگ اَت کہ تو وتی زند ءَ دوبر ءَ بے کچهیں مهر ءُ اشک کتگ بلے اِشکند، ناسرجم ءُ بے سوب ءُ تهنا تورشتانی گونڈلیں تیر تئی کوار ءَ کپتگ اَنت-   

گپے زان ئے جانی جان!     

آسکر وائلڈ گُش ایت:     

" هر یک دلے پہ پْرُشگ ءَ جوڑ بیتگ-"    

ءُ شمس تبریزی دگہ جاهے گُش ایت کہ:     

هر یک دلے روچے نہ روچے وڑے نہ وڑے الّم پْرُش ایت: یکے ءِ سر پہ کزا ءُ ویلے، یکے ءِ دل مهر ءِ جتائی ءَ پیلُش ایت، دگہ کسے موتک ءُ مَرگ ءِ نیمون ءِ ارجان بیت-     

ءُ مئے مرشد جلال الدین رومی ءَ وَ بیرگ ءَ گُشتگ کہ:     

The wound is the place where the Light enters you.

-Rumi

ءُ راست اِنت هم چینچو چاڑ، توان ءُ زیبائی مان همے زِهم ءَ، همے درد ءَ گندئے!      

ءُ مردنی درد ازمے کہ ازمکار ودی کنت- کسے ءَ بُتکار ءُ نکشکار کنت ءُ کسے ءَ شائر ءُ شهزانتے- چوناها درد ءِ سپر وت رُژن ءِ سپر اِنت بس کسے وتی کیلّ ءُ کوراسیں زِرد را جڑوکیں راهاں تر ءُ تاب ءِ موهے بہ دنت-     

تو مزنیں وشبهتے ئے جانی!     

کہ ترا مهر ءِ جتائی ءِ درد رس اِتگ کہ ترا ءُ تئی زرد، تئی هر اندام ءَ هر روچ گیشتر درپش این ایت ءُ رژنا کنت- اے گرانبهائیں گواچی ءِ کدر ءَ هما شیدائیں راهی ءَ جست کن کہ دروهاپیں مهیمے ءِ اندجتیں مچکدگ ءَ سرانَو اِنت ءُ هر دمان شدر ءُ ارجلیں گال درشان ایت ءُ سنٹیں دلاں مهر ءِ توم ءَ کِش ایت انچوش کہ گوتم بدها ءَ گوں پُربچکندیں گوناپے ویرانیں دلاں کِشتگ-     

مهر ءِ هتمن اَسرار سک شاهیگان ءُ بے گواز اِنت منی همبل جانی گندئے !     

 نی وَ تو زان ئے چندیں روچاں پد زمستان وتی تهترینیں شال ءَ مئے دل ءِ ٹنٹیں هَند ءُ هُلکهانی سر ءَ پِر دنت ءُ مهر کنوکاں دگہ اجبیں چاڑ ءُ کیپے بکش اِیت- من امیت کناں تئی زمستان ءِ پربند چدوگیش زیبا ءُ جلواهناک بنت انچوش کہ تئی تانجوئیں دل اِنت-    

گپ ءَ گْونڈ گرآں بیلی گوں آسکر وائلڈ ءِ اے گُشتن ءَ:    

The mystery of love is greater than the mystery of death."

Oscar Wilde

مهر ءِ اَسرار چہ مَرگ ءِ اسرار ءَ مستر اِنت-    

زند ءَ موه دات گڑا دیمتر ءَ تران کن ایں- دائم سلامت بات ئے بیلی ءُ مهر ءُ درد ءِ تلملیں گالاں رزینان بات ئے، رژنا تر بات تئی ند !    

تئی پربندانی واهگدار،   

تئی وتی کستر،     

اُزیر مهر