واجہ انور صاحب خان نمیران اِنت

نبشتہ کار: تنویرمرزا

بلوچی لبزانک ءُ اِزم ءِ دوئیں پِڑاں پَسنی ءُ گْوادر ءَ مزن مزنیں لبزانت ءُ اِزمکاراں پُر اَرزشتیں کار دیم ءَ آورتگ تو بُہ گْوش کہ بلوچی لبزانک ءُ اِزم پَسِّنی ءُ گوادر ءِ مردماں وتی ھمک روچی زند ءَ ھوار کرتگ ءُ اے بیدئِے لبزانک ءَ نہ بنت ءُ مئے لبزانک بیدئےِ ایشاں نہ بیت۔ چوناھا اے گپ مھشور اِنت کہ پَسِّنی ءِ ھمک مردم شاعر ءُ موسْیقار ءُ اِزمکار ءُ گلوکار اِنت۔ چونیں ہم مردمے ءِ کِرّا بہ نند اگاں یک سوتے ءِ  توار گوشاں کپ اِیت گڑاں ھما دمان ءَ ترا گْوش اِیت کہ اے سوت کجام راگ ءَ  گْوشگ بوگ ءَ  اِنت، یا اے جاگہ ءَ گْوَشِندہءِ سُر دَر(آوٹ) اِنت ءُ اے جاگہ ءَ لَئے پْرشتگ۔ 

آ گپ ءَ  بِل اے مرم چہ دُوت ءُ ریک ءَ ھم عکس جوڑ کن اَنت۔ تامر ساچی ءَ کسمانک ساچی ءَ وَ اے وتی مٹ وت اَنت۔  بلوچی تامر "ساوڑ" کہ بلوچی تامری ساچشتکاری ءِ ھساب ءَ جْوانیں تامرے زانگ بیت کہ اے تامرءَ میر عمر میرءُ ایندگہ اِزمکاراں وتی اِزمی تجرت جْوانیں رنگے ءَ درشان کُرتگ۔ ھمے اِزمکارانی تہ ءَ یکے واجہ انور صاحب خان اِنت کہ آئی ءَ اے تامر ءِ تہ ءَ گوں وتی جتائیں ازم ءُ جتائیں گالوار ءَ شریں وَڑے ءَ ایکٹنگ کرتگ۔چہ ایشی ءَ ابید آئی ءَ  "بلوچستان ہوٹل " ءِ  تہ ءَ ھم وتی اِزم ءِ درانگازی جْوانیں وڑے درشان کرتگ۔ واجہ ءَ "زراب" ءِ تہ ءَ ھم وتی اِزم جْوانیں وڑے ءَ دراَنگاز کرتگ۔ شاعری ءِ پِڑ ءَ آئی ءَ بلوچی لبزانک ءَ را "سریچک" ءِ  نام ءَ یک کتابے داتگ۔ واجہ انور صاحب خان ءَ را وتی بلوچ چاگرد، تب، راجکاری ءُ ربیدگ ءِ بابت ءَ شری ءِ سرءَ سرپدی بوتگ ءُ آئی ءَ اے دُرستانی دْروشم وتی لبزانکی ساچشت ءُ ایندگہ اِزمانی تہ ءَ دَر اَنگاز کرتگ اَنت۔

ھمک مردم لوٹ اِیت کہ منی ستا ءُ توسیپ بہ بیت۔ اگاں دومی مردم دْروگیں ساڑا ءُ توسیپے بہ کنت بلے پدا ہم مردم وش بیت۔ عطا شاد "دل زر اِیت بولان" تہ ءَ گْوش اِیت کہ:

 "منءَ وتی سپت ءُ توسیپ کنائینگی بیت من ترا گشین منی کتابءِ پیشگالءَ نبشتہ کن۔من وش، تو وش، ہرکس آزار بیت منت ئےِ گوات اِنت۔ " (تاکدیم 10، 2009)

انور صاحب خانءِ شاعریءِ کتاب "سریچک"  کہ 2013 ءَ چہ سچکان پبلی کیشنز گوادر ءِ نیمگ ءَ چھاپ بوتگ ءُ بے پیشگال اِنت۔ زانگ نہ بیت کہ پرچا۔۔۔۔! اگاں واجہ ءَ پہ زانت وتی کتاب بے پیشگال کرتگ گڑاں اِدءَ مردم ھمے مار اِیت کہ آئی ءَ را وتی ساڑا دوست نہ بوتگ، پکیریں مردمے بوتگ، بلے آئی ءِ لبزانک ءُ ازم(ادبءُ آرٹ) ءِ کار ستا کرز اَنت۔

زَدَگیں بیگاھاں 

وھدءِ رھسراں

چمانی کُمب ھالیگ بنت

دل منءَ سھڑین اِیت

انور تو ایوک نہ ئے

دگرے ھم گریوگءَ اِنت

 واجہ ءِ جند من دیم پہ دیم نہ دیستگ بلے آئی ءِ عکس ءُ تامراں آئی ءِ چماں یک مُجّتی اندوھے گندگ  بیت۔ واجہ دل سپا ءُ بزرگیں مردمے بوتگ۔ مروچی 03 اگست واجہ ءِ دنیا ءِ یلہ کنگ ءِ روچ اِنت ،بلے واجہ نمیران اِنت۔