پدی زِر ءِ گوں دیمی زِر ءَ گپ ءُ تران

پدی زِر ءِ گوں دیمی زِر ءَ گپ ءُ تَران۔

عبدالحلیم

اکس: شریف حسن بلوچ

پدی زِر:  

برات! ڈھوریہ ءِ اھوالاں کن۔ باریں کماشیں دریا وَرد انگت ڈھوریہ ءِ چاپڑہ ءِ چیرا پتائی ءُ نو گَڈگی لیب ءَ کاینت۔ یا ڈھوریہ ءُ گزروان ءِ چاپڑہانی چیر ءَ بُوردین ءِ آڈِنگو ءِ کسہ آرگ بنت؟

دیمی زِر:

گُہار! منی چم ءُ گوش تلوس  اَنت پہ ہمے رنگ ءُ داب ءَ۔ من باز کوشست کناں، بلے من اِشاں گندگ ءَ نیاں۔ البت گیر ءُ گار ءُ چیھالانی آواز منی گوشاں لَھگ  اَنت۔ من باز بے تاھیراں۔ 

دیمی زِر: تو باریں بدئےوتی ھالاں گُہار!

پدی زِر:

چی بُگشاں برات۔ باز مدّت گوستگ۔ چُک ءُ چُوریگ پہ ریک ءِ لوگ ءُ کلات جوڈ کَنگ ءَ آیگ ءَ نہ اَنت۔ فٹبال ءُ کرکٹ ءِ گوازی نوں منی پیش گاہ ءَ باز کم بوھگ ءَ اِنت۔ بالی مرگانی رمانی چاروکیں مَردماں اوں من نوں نہ گِنداں۔ اگاں کسے کئیت گُڑا منی پجّاروک نہ اَنت۔ پدی زِر ءِ چاپڑہ اوں چہ منی چماں  اندر اِنت۔

دیمی زِر: منی پیش گاہ وَ باز دیر اِنت کہ ویرندان اِنت۔ اِش کُنگ ہمیش اِنت کہ لہتیں وھد ءَ پَد ادا بلا بلائیں موٹر ءُ گاڑی ءُ ریل گاڑی تاچینگ بَنت۔ دیوالے مِک کَنگ بیت۔ کٹی ءُ یدارانی بدل ءَ بلائیں آپی گُراب منی دل بند ءَ سیل کننت۔ سرجمیں  ندارگ بدل بنت۔ من اوں  درآمدے جوڑ باں۔  

پدی زِر: اُف ھدا. 😥 

پدا پدی زِر ءُ دیمی زِر ءِ میان ءَ گپ ءُ تران ءِ رِد بند بیت۔ یک کُور لُنجیں ھاموشی یے مان شان اِیت۔ دومی نیمگ ءَ باتیل ءِ کوہ وتی اندر ءِ مارشتاں داشت کُت نہ کنت۔ کوہ ءِ سَری ءُ چِیری بند ءِ دَرچک ءُ دار پِریات ءُ زاری ءَ لگّ اَنت۔ ساد ءِ کَنڈگ بوتار دنت۔ 

ہمے ھاموشی ءِ مان شانَگ  ءَ رَندءَ یک ملیڑ نامیں مُرگے بال کنان ءَ چہ آزمان ءَ کاگد ءِ چُنڈ ے دؤر دنت کہ ہمے کاگد سید ظہور شاہ ہاشمی ءِ بُت ءِ پادیم ءَ کپیت۔ 

سید ءِ بُت ءِ نزیک ءَ نشتگیں یک گونڈلے ہمے کاگد ءَ چِنت ءُ وتی پِت ءِ دنت کہ ابا اِشی ءَ بُوان۔

پِت دراھینیت کہ منی بَچ سید گوشیت،

بے سریں راج ءُ بے سریں سئودا

جہندم چہ بادگیر ءَ کاپر شُت

اتکگ باریگ لج بریں زرّءِ دوستی ءُ مہر ءِ دؤر آسرشُت

شال پیسر سگارءِ ارجان ات

دئیناں بے سیتیں گنجیں گوادر شُت۔