نبشتہ کار: ایسپ بلوچ
دگنیا ءِ راجانی راجکاری ءِ تھا کمّی گیشی استیں جاورھالانی سوب ءَ اوں کئیت ءُ پدا ھمے جاورانی سوب ءَ گراؤنڈ ءِ راجکاری ءِ تھا بُرز ءُ جھلی استیں جاوراں پدّر کنت ءُ ترا سکین دنت۔
بلوچ ءِ سرپیس راجکاری وتی زمین ءِ گْوَست،استیں جاورھال، آؤکیں گامگیج ءُ جنز ءِ ھواری ءَ ھر ھما چیزے شوکیں رنگے ءَ پیشداروک بوتگ کہ آ یک بلوچے ءَ درکار بیت۔
بلوچی راجی جنز ءِ تھا سرپیس سْیاست ءِ سکیں بلاھیں کِردے۔ ھر وھدے بلوچ ءَ سرپیس مھکم کتگ تہ وتی گپّ جْوانیں رنگے ءَ گشّینتگ۔ سوب اے بوتگ کہ سرپیس سْیاست ترا گوں لس مھلوک ءَ یکجا کنت۔ شمئے مارشت،سسا، لیکہ ھمیدا چہ ردوم زوران بنت۔ سرپیس ترا گوں تئی راج ءَ نزّیک تِر کنت۔ پدا ھمے گپ بحث ءَ نیمگ ءَ روَنت ءُ بحث جست ودی کن انت۔
سرپیس سْیاست ءَ زوگر مدام پریشان کتگ۔ ھر وھد ءِ تھا زورگر ءَ وتی وسّ ءَ واک بلوچ چہ سرپیس سْیاست ءَ دور کنگ ءِ جھد کتگ۔
انچش مھمد ھسین ھنقا وتی کتاب"بلوچستان کی کہانی میری زبانی" ءِ تھا نبشتہ کنت کہ اردیں ما قلات اسٹیٹ نیشنل پارٹی راجکاری گل ءِ ئے شکل ءَ دیم ءَ آورتگ۔ بلوچستان ءَ جتائیں ھند ءُ دمگ آں سْیاسی جنز بِنا کتگ تہ مئے جنز ءِ ھلاس کنگ ءِ واستہ زورگر ءَ باز رنگیں پندل ساز اِتگ۔ چوش کہ اوستہ مھمد ءَ مئے روانک ءِ سرا تیر گواری کتگ ءُ مئے یک سنگت ءِ ٹپّی کتگ۔ پَسِّنی ءَ مئے روانک ءَ پد اردیں ما تُربَت ءَ روانک کشّگ ءِ پلاننگ کتگ تہ منا تُربَت ءِ روگ ءَ کڈّن کنگ بوتگ۔ من ھمیشی ءِ بگیری ءَ زھرشانی کتگ ءُ زورگر مجبور بوتگ کہ منا تُربَت ءِ روگ ءَ مکن مہ کنت ھمے وڈ ءَ ما پیدارک،شاھی تُمْپ ءُ کیچ ءَ دگہ دمگ ءَ آں وتی سْیاسی جنز بنا کتگ۔
ھمیدا چہ بلوچ سرپیس سْیاست نامیں چیزے ءَ گوں ھوار کپتگ۔ بلوچ ءَ نوکیں چیزے وتی کتگ کہ آ پیسرا بلوچانی کِرّا نہ بوتگ۔
مرچی ءَ بیست سال پیش اوں بلوچ سرپیس سْیاست ءِ مھکم تریں دور ءُ باریگ آں بوتگ۔ بلوچ ءَ وتی پیسلہ،وتی سْیاسی تربیت،گھگیری درست چہ سرپیس ءَ آؤرتگ انت۔
سرپیس سْیاست ءِ برورد بوتگ کہ بلوچ ءَ نوکیں جیڑہ ءِ ودی کتگ۔ نوکیں چیز ھیل کنگ ءِ جھد بنا کتگ۔
اے الّمی نہ انت کہ سرپیس سْیاست ءِ تھا ھر ھما چیزے باروا سرپدی دئیگ بہ بیت کہ تئی واستہ اژدری انت بلے سرپیس تئی گیشیں چیزاں المّ گیش ءُ گیوار کنت۔ یک لس بلوچے ءَ جیڑگ پرمائیت کہ دگ آنی سرا زھرشانی چیا بیت،شھدگ چیا بند کنگ بنت۔ ایشی ءِ پژدر چی انت۔ ترا اے عمل ءِ بھر چیا بوھگی انت۔
مرچی ءَ دہ سال پیسر بلوچ ءِ سرپیس ھُورک کنگ بوتگ تہ ایشی ءِ تاوان آں روچے مرچی بلوچ سگگ ءَ انت۔
سرپیس ءِ ھلاسی ءَ پد بلوچ دز ڈنگ ءِ شکل ءَ دیم ءَ آرگ بوتگ۔ بلوچ یک ٹولی ءِ شکل ءَ دیم ءَ آرگ بوتگ کہ آئی ءَ بلوچ وت ماں وت کشت ءُ خون ءِ نیمگ ءَ آرگ بوتگ۔ توپک ءِ زور ءَ دُزْی ڈنگی ءُ ترسناکیں ماھولے ٹھینگ بوتگ کہ ایشی ءَ بازیں ورنا متاثر کتگ انت۔
ایلیٹ کلاس کدی اوں تئی جنز ءِ پاسبان نہ بیت بلے اے ماھول ءَ گریبیں طبقہ وتی نیمگ ءَ آؤرتگ۔ آئی ءَ را طاقت دئیگ بوتگ،زر دئیگ بوتگ،آسراتی ءِ نیمگ ءَ آؤرتگ چریشی ءَ چہ بازیں ورنا آں پہ زر ءُ طاقت ءِ چہ وتی کبلہ مٹّینتگ انت ءُ وتی راہ جتا کتگ انت۔
اے روانی ءِ ھلاسی ملکناز ءَ کت کہ آئی ءَ تیر وارت ءُ یکبرے پدا بلوچ ءِ گھگیری ءَ ساہ مان کت۔ بلوچ یکبرے پدا سرپیس سْیاست ءِ بھر جوڈ بوت،بلوچ زال آں سرپیس ءِ رھشونی ءِ ذمہ واری زُرت انت۔
اسل ءَ ملکناز ءِ کوش بلوچ ءِ واستہ لج ءِ جیڑہ ات پمشکہ بلوچ ءِ زھرگ یکبرے پدا ورنا بوان بوت۔ ایشی ءَ پد سرپیس مھکم بوان بوت۔ شھدگ پدا آباد بوت انت،گشتانک پدا نوک بوان بوت انت،ھیال پدا ردوم زوران بوت انت ءُ کبلہ پدا مٹّ بوان بوت۔
اے سرجمیں دور ءِ اندر ءَ بلوچ ءَ مارگ یکبرے پدا بندات کت کہ آ پیسرا آئی ءَ دست ءَ پلگ بوتگ ات۔ بلوچ یکبرے پدا نوکیں ھیالانی تھا جیڑان بوت۔
بلوچ ءِ واستہ سرپیس سْیاست پمشکہ اوں اژدری انت کہ تو یک سسٹم ئے بھر مہ بئیت۔ تو ھر ھما جیڑھانی سرا گھگیری بندات بہ کن ات کہ آ ترا راجی ھساب ءَ تاوان دئیگ ءَ انت۔ تو وتی زمین ءِ سرا ایشاں ایر جنگ بندات بہ کن ات۔
سرپیس سْیاست شعور ءِ برورد بوت کنت بلے سرپیس سْیاست ءِ نوک بوھگ ءَ شعور ءَ ھاسیں سْیادی اوں نیست،سوب ایش انت کہ سرپیس ءَ دگہ اوں بازیں جیڑہ نوک کت کن انت چوشکہ تئی گْوَست،پجّار،راجی کانود۔
چوشکہ ملکناز ءِ کوش ءَ پیسر اوں بلوچ بے سواد نہ بوتگ۔ بلوچ ءِ یک طبقہ ءِ سرجمیں جاورھالاں سرپد بوتگ بلے آئی ءِ دست ءَ سرپیس سْیاست اے واستہ نہ بوتگ کہ آ مچّی (اجتماعی) ھوالہ ءَ یکجاہ نہ بوتگ۔ سرپیس ءِ اوّلی شرط ھمیش انت کہ تئو یکجاہ بہ بئے۔ تئی جیڑہ ءُ جست،تئی لوٹ ءُ واھگ یک بہ بنت۔
چوش ھم نہ انت کہ ملکناز بلوچ ءِ واستہ نوکیں کارست ءِ بوتگ بلے ملکناز ءَ چہ پیسری ایں کارست آں بلوچ یکشل یکجاہ کرت نہ کتگ انت ایشی ءِ سوب باز بوت کن انت۔ یکّے وَ ایش انت کہ بلوچ آ جاور ھالانی دیمپانی ءَ ساڈی نہ بوتگ۔
بلوچ راجدپتر ملکناز،سرپیس سْیاست ءِ چست ءُ ایر،برز ءُ جھلی کِسّہ آں ھالیگ نہ انت۔ ھرچ دھک ءِ اندر ءِ چشیں کارست بازیں کچ ءُ کساس آں مارا دست کپ ایت۔
سرپیس ایردست ءِ واستہ زمین ءِ سرا زندگ بوھگ ءِ مستریں شئے انت کہ اے مدام ترا زندگ دار ایت، یکجاہ کنت، شعور دنت، جیڑہ آں گیشّ ءُ گیوار کنت ءُ اردیں یکبرے سرپیس تئی دست ءَ لگوشت نہ تھنا تو گیمریت ءُ بلکیں تئی یکجاہ ایں لوٹ ءُ واھگ گیشّ انت ءُ پدا یکجاہ بوھگ ءَ دگہ کارست ئے پکار بیت ءُ ایشی ءِ تاوان ترا مدامی نزور کن انت۔
No comments:
Post a Comment