عبدالحلیم حیاتان
فدا شہید تُربَت چار راہ ءِ سَر ءَ پہ وتی تاسپ اِیں بچانی آجوئی ءِ واستا نِنداک دیوکیں کہولانی پجی ءَ پیر ءُ ھاجز اِیں کماش کہ نام ئے میار اِنت گوں وتی کوھنیں ءُ مُج بَستگ اِیں چَشمک ءُ اَرسیگ اِیں چماں نِشتگ اَت ءُ وتی ورنا اِیں بَچ فتح ءِ آجوئی ءِ لوٹ ءَ کَنگ اَت۔ نو اے نِنداک دیم پہ شال ءَ جُنزگ ءَ اِنت۔ ناکو میار گوں وتی کوھنیں ءُ مُج گِپتَگ اِیں چشَمک ءُ وتی بچ ءِ اَکس ءَ گوں شال ءَ روان اِنت۔
ناکو میار یک شوانگے آئی ءَ پہ مراداں گوں وتی بچ وانینتگ کہ یک روچے کئیت کہ آئی بچ پہ آئی ءِ پیری ءِ اسا جوڈ بیت۔ بلے نو آئی ءِ بچ بیگواہ اِنت۔ تُربَت ءِ نِنداک ءَ ناکو میار گوں وتی بیگواہ اِیں بچ ءِ اَکس ءَ گوں بے تاھیری ءَ الھان ءَ اَت۔ ناکو ءِ جبین بُن اَت۔ گپ ئے جَت گڑا چم ءِ گوں وتی بیگواہ اِیں بَچ ءِ اکس ءَ اِتاں۔
”ابوڑے بابی من گار بوت آں“۔
”منا شُمّی ءَ جَت من فتح جان وانینت“۔
”نو تو اگاں واتر بَکن ئے من تَرا وانگ ءَ نئیلی ایں“۔
”دریگَت ئے منی بَچ منی وڑ ءَ شوانگے بوت اِیں“۔
”اگاں شوانگے بُوت اِیں بہ گند ئے کَس ءَ کِمار نہ کُتگ اَت“۔
”منی اُمبر ھفتاد سال اِنت ءُ منی بچک اِیں چُک یک اِیں دانگ اِیں“۔
”منی چُک سُھب ءَ اسکول ءَ شُتَتگ بیگا ءَ اسکول ءَ شُتَگ۔“
“اے ڈُول ایں مَردُم اے کار ءَ نہ کَنت۔“
”زالم منی ھق ءَ نَد اِت زالم آں جُست بہ بات“
”منی جُست بہ بات زالماں چی واجہ ھُدا۔“
ناکو میار مسیت ءَ نُماز ءَ شُت گڑا آئی ءَ دیم پہ ھک ءَ اَت بلے پشتی نیمگ ءَ وتی بَچ ءِ اَکس ئے ایر کُرت ءُ نُماز ئے ونت۔ چہ رب ءِ درگاہ ءَ دعا لوٹ کُرت کہ فتح جان زوت واتر بات۔
ناکو میار ءِ وَڑیں بیوس ءُ لاچار اِیں پِت ءِ گپ ءُ پِریاتانی اِش کُنگ ءَ پَد دِل ہمے گُشیت کہ ”آزمان پرچہ نہ کَپ اِیت، زمین چیا نہ تَرْک اِیت“۔
ناکو میار ءِ پیم ءَ بازیں بلوچ کہول ءِ ہمے وَڑ اِیں جاور ھالانی دیمپان اِنت۔ ناکو میار ءِ گم ءُ اَندوہ ءِ مارِشت آزمان ءَ سُرینگ ءَ آں۔ ناکو میار وَت پیر ءُ ھاجز اِیں آئی ءِ چَشمَک ہم دَنز ءُ مُجاں گپتَگ۔ آئی ءِ چَشمک ءِ دَنز ءُ مُج تاسپ اِیں بَچ ءِ بیگوائی ءَ گیش بوھان اَنت۔ ناکو میار ءِ چَشمَک ساری ءَ پیری ءِ گُباراں اندیم کُتگ ءَ بلے آئی ءِ اُمیت فتح جان اَت، نو فتح جان ءِ بیگوائی ءَ ناکو میار ءِ چَشمک ءِ گُبار سد مَن کُرتگ آں۔ اے گُبار بَس فتح جان ءِ واتر بُوھگ ءَ دِیر کایَنت۔
نو ناکو میار آ دگہ گار ءُ بیگواہ اِیں بچانی کہولانی پَجیگ شال ءِ سپر ءَ دَر کَپتَگ۔ شال ءَ فتح جان ءُ درست اِیں بیگواہ زُوت آجو بات ءُ ناکو میار ءِ چَشمَک وتی مُراداں بِگندات پر چاکہ بیگوائی ءِ دَرد ءَ ہما کَس ماریت کہ آ اے جاور ھالانی دیم پان اِنت ءُ دیمپان بُوتگ۔
بلوچ گُشنت ”زمین ہما جاگہ ءَ سُوچ اِیت کہ آس ئے پِر بِیت“۔
No comments:
Post a Comment