زالبولانی میان اُستُمانی روچ

زالبولانی میان اُستُمانی روچ

رگام بلوچ

چو هرچ مردین ءِ وڑا من هم یک وهدے ءَ جنین چہ مردین ءَ کمتر سماه کُتگ اَنت بگندے اے چیزّ ءِ سوَب منی کم علمی ءُ نزانتکاری بوتگ بلے نو کہ کتاب ءُ علم ءِ دنیا ءَ سپر کنگ ءَ آں گُڑا سرپداں کہ جنین ءِ کمتر بوهگ ءِ گپ رَد اِنت۔

 بگندے اے مردینی نزام ءِ یک سازِتگیں پندلے بوتگ کہ انڈارکٹ Indirect هرچ مردین ءِ وراست ءَ کَپتگ کہ هرچ مردین ءَ جنین یک وڑیں بستارے ءَ چارِتگ-

یک وڑ چارگ ءِ اے یکشلیں رَدی هرچ مردین ءَ یک وڑ کُتگ، یکّے وا مئے کِرّا زانت ءُ سرپدی ءِ کمّی ءُ دومی مئے وراستی پِگر۔

وراستی پِگر زانے کُجامیں؟ ھما پِگر کہ تئ سرا توک کنگ بہ بیت ءُ هما وهد ءَ کنگ بہ بیت کہ تئ زِهن آهی ءِ بارا ءَ سوچ ءُ پِگر کُت مکنت، متلب هما وهد کہ تئ توکا جیڑگ ءِ سِنچ مہ بیت ۔ تو بگندے کسانی ءَ سورانی سرا دیستگ کہ جِنک ئے ناچ کنگ ءَ بوتگ ءُ همے دمان ءَ الّم کسے ءَ آهی ءِ دست گپتگ ءُ ناچ کنگ ءَ مکن کُتگ۔

بگندے تو اے گپ ھم اشکُتگ کہ کسانی ءَ لوگ ءِ دیم ءَ تو جِنکانی گوما لئیب کنگ ءَ بوتگے ءُ اناگہ ءَ پُشت ءَ کسے ءَ ترا گُشتگ " اِٹ اڈے ترا جنینو، جِنکّانی گوما لئیب کنئے" یا اے گپ تو الّم سماه کُتگ وهدے تو باز روچ ءَ بازار ءَ نشُتگ ئے گُڑا تئ سنگت لوگ ءَ تئ گِندگ ءَ اتکگ اَنت ءُ ڈارِک چُش گُشتگے " چی اِنت ترا یار هروَهد چو جنین ءِ وڑا لوگ ءَ کپتگ ئے "

اے لهتیں زِهن جوڑکنوکیں وراستی گال اَنت کہ مارا سکّیں کسانیں اُمرے ءَ چہ مئے مستریں مردُمانی نیمگ ءَ پہ ٹیکی رَسنت ءُ ما همے گالاں چہ جنین ءِ یک کُهن سازیں شِکلے جوڑ کناں کہ آ چُش بیت، 

"جنین بوهگ متلب کمزور بوهگ، جنین ءِ گوما نندگ ءُ پادآیگ بِزاں بگایے بوهگ، جنین ءِ زندگی ءِ بِزانت لوگ ءِ نندگ اِنت، جنین ڈن ءَ نرواں، جنین ءِ واستا گُشان سرا کنگ ءُ پردا بوهگ اَوّلی شرت ایں اگاں چُش نہ کُرت ئے گُڑا جنین یے نہ ئے" اے لهتین انچیں گال انَت کہ مئے چاگرد ءَ جنین ءِ واستہ هرچ مردین ءِ زِهن ءَ جاگہ یے کُتگ-

چونیں کمزوریں مردین ایں ما گِندے؟ کہ وتسازیں چیزّانی سرا تپاک کنیں، هما چیزاں کبول کنیں کہ وتگڑ اَنت، ناں سرے پر ناں بُن یے...... بلے مئے بدبهتی! 

 ابرمی ساچشتانی تہ ءَ تو پرک ءُ دَرک چتور کُت کنئے؟ 

  اے نہ بوتگیں گپ یے ءُ اگاں کسے انگت اے کار ءَ پہ زانت کنت گُڑا آهی ءَ گیش وانگ ءِ زلورت ایں چیا کہ آ جاهلی ءِ گُپچل ءَ پسِّتگ-

من بُرز ءَ نبشتگ اَت " انڈارکٹ Indirect " چیا کہ من زاناں مئے تہ ءَ سک باز مردینانی پِگر پہ جنین ءَ وراستی جوڑ بوتگ اَنت، آ وت نزاننت کہ آ چے کنگ ءَ اَنت اگاں تو آیانی گوما جنین ءِ بارا ءَ باوَست بکن ئے تئ دو سوالانی دیم ءَ هاموش بنت چیا کہ آ نزاننت کہ چے بگُشاں، اے سوالانی پسّو آں چوں بدیاں، چیا کہ آیانی اے پِگر پہ جنیناں وت جوڑ نکُتگ اَنت بلکیں توک کنگ بوتگ اَنت_

اسلا مردین باز جاگہ ءَ گُمراه اَنت آیاں وتی جِند گار کُتگ، آیاں گیش وانگ ءِ زلورت اِنت داں آ پدا اے گپ ءَ سرپد بہ بنت کہ اے دُگنیا ءِ نِزام مردینی نزام ءَ چہ ھتم کنگ  ءُ انسانی نزامے جوڑ کنگ لوٹیت، اِدا هرکس پہ انسانے ءِ بستار ءَ چارگ لوٹیت، اِدا هرکس ابید چہ پرک ءُ دَرک ءَ چارگ لوٹیت۔

بیا اِت دور دئیں وتی وراستی وتسازیں پِگراں کہ مارا جُتا کنگ ءَ اَنت، بیا اِت پہ دمانے جنین ئے بزّگی ءُ بے وسی ءَ چاریں، بیا اِت وتی زُلم ءُ آیانی اوپار کنگ ءِ کساس ءَ چکّاس ایں، بیا اِت پہ دمانے وتی سرا جَهل کنیں ءُ جنین ئے هتم نہ بوهوکیں اوپار ءَ سلام پیش کنیں، بیا اِت آیانی درداں وتی کنیں، بیا اِت آیانی دیم ءَ اے سوگِندا وریں کہ نو گیش آیاں چہ هِچ هَک ءَ زبهر نکنیں، بیا اِت نو گام پہ گام هواری ءَ جُنزیں۔ 

نو دُگنیا ءَ گیش سِلکاری ءُ پرک ءُ درک ءِ سَگگ ءِ آٹیگ مان نیست، بلکیں مردین ءُ جنین ءِ هوار کار کنگ ءِ زلورت اِنت داں مئے آؤکیں پدریچ پہ پهر مارا وتی بکن اَنت ءُ مئے جُهد ءَ چہ سبک بزورنت ءُ زیبائیں دُگنیا ءَ گیش زیبدار بکن اَنت-

کیسے مُمکن ہے تم سے جدائی متاعِ جان

تو  ہے  مِرا  لباس  میں  تیرا  لباس  ہوں